- Адабиёти тоҷик
- Асосҳои давлат ва ҳуқуқ
- Асосҳои туризм
- Биогеография
- Бонк ва бонкдори
- Гумрук
- Забони англисӣ
- Информатика
- Иншо ва мавзӯи озод
- Консепсияҳои табиатшиносии муосир
- Маркетинг
- Менеҷмент
- Микро ва Макро иқтисод
- Молия ва қарз
- Назарияи Иқтисод
- Омор
- Психология
- Саволҳо ва Ҷавобҳо
- Сиёсатшиносӣ
- Таърихи динҳо — Диншиносӣ
- Таърихи халқи Тоҷик
- Фалсафа
- Фархангшиносӣ
- Экология
- Демография
- Этика / Эстетика
- Биология
- Нуҷум
- Асосҳои Иқтисодиёт
- Баҳисобгирии бухгалтерӣ
- Ботаника
- Геополитика
- Иқтисоди миллӣ
- Мантиқ
- Метрология
- Низоъшиноси
- Сотсиология
- Типология
- Ҳуқуқи бонкӣ
- Ҳуқуқи иқтисодӣ ва молиявӣ
- Тестҳо
- ЭССЕ
Ҳолати ифодаи манфиати тоҷикон дар Ҷумҳурии Туркистон. Дар ҷумҳурии Туркистон манфиати иқтисодии тамоми мардуми меҳнатӣ, чӣ тоҷикон ва чӣ ӯзбекону туркманҳою қирғизҳо ҳама баробар ифода карда мешуд.
Дар солҳои 550 пурзӯршавии вилояти Форс ба амал меояд ва шоҳи он Куруш лашкари бузурге ҷамъ карда, аз итоат ба шоҳи Мод Астиаг сар мепечад. Астиаг бар зидди Куруш бо сардории Гарпаг лашкар мефиристад.
Дар миёнаҳои асри XVIII Осиёи Миёна, ки дар натиҷаи ҷангҳои дохилӣ пароканда ва аз харобиҳои иқтисодӣ хеле заиф шуда буд, ба ҳуҷуми шоҳи Эрон Нодиршоҳ дучор ёфт.
Бунёди давлати муғулҳо.
Истилои муғул ба ҳаёти хоҷагии Осиёи Миёна зарбаи сахт расонид. Зулму истибдод аҳолии шаҳру деҳотро аз ҳамаи дастовардҳо ва махсусан шавқи зингдагӣ кардан маҳрум сохт.
Сабабҳои ба амал омадани ҳаракати зиддишӯравӣ.
Оғози ташаккулёбии синфи коргари миллӣ. Ибтидои ташаккулёбии синфи коргар дар Осиёи Миёна асосан ба солҳои 80-90-и асри ХIХ мувофиқ меояд.
Аз рӯи ақидаҳои мавҷудаи олимон дар ҳазорсолаи сеюми пеш аз мелод қабилаҳои нимкӯчии эронинажод дар даштҳои шарқии дарёи Волга мезистаанд.
Яке аз шаклҳои ибтидоии дин ин «тотемизм» мебошад. Истилоҳи «тотем» аз забони ҳиндҳои Амрикои Шимолӣ «О-тотем», яъне «авлоди ӯ» гирифта шудааст.
Аз рӯи маълумотҳои мавҷуда то ибтидои асри IV императорҳои Рим ба муқобили ҷамъиятҳои масеҳӣ муборизаи сахт мебурданд. Сардорону фаъолони онҳо кушта мешуданд.
Дар Мисри қадим, ки он яке аз гаҳвораҳои бузурги маданияти инсоният ба ҳисоб меравад, динҳои ба ин кишвар хосс вуҷуд доштанд.
Дар асри III то мелод таълимоти буддоия дар давлати Магадҳа, ки аксари Ҳиндро дар бар мегирифт, дини асосӣ гардид ва мавқеи браҳмоиҳо суст мешуд.
Паҳн шудани буддоия дар кишварҳои хориҷа бештар якҷоя бо фаъолияти тоҷирони ҳиндӣ сурат мегирифт.
Дар қиссаҳои қадимаи буддоия дар хусуси асосгузори ин дин- Буддо ривоятҳои воқеие оварда мешаванд, ки тибқи онҳо Буддо шахсияти таърихӣ буда, дар
Масеҳият дар ибтидо як равияи дини яҳудӣ буд. Вале аз охирҳои асри I сар карда, унсурҳои ғайрияҳудӣ ба миқдори зиёд ба общинаҳои масеҳӣ ворид гаштан гирифтанд.