Ҷазо чораи маҷбуркунии давлатие мебошад, ки бо ҳукми суд таъин карда мешавад.
Ҳуқуқи ҷиноятӣ ҳамчун соҳаи мустақили ҶТ аз маҷмӯи меъёрҳои ҳуқуқие иборат аст, ки муносибатҳои ҷамъиятии вобаста ба ҷиноят будани кирдор, сазовори ҷазо будани кирдор, ҳолатҳои сабуккунанда ва вазнинк
Ҳуқуқи экологӣ соҳаи мустақили ҳуқуқи Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, аз маҷмӯи меъёрҳои ҳуқуқие иборат аст, ки муносибатҳои ҷамъиятиро дар соҳаи экология батанзим медарорад.
Ҳуқуқи меҳнатӣ яке аз соҳаҳои мустақили ҳуқуқи Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шумор рафта аз маҷмӯи меъёрҳои ҳуқуқие иборат аст, ки муносибатҳои меҳнатии ҷомеаро, ки корманд ба онҳо дар иртибот бо татбиқи қоб
Ҳар як илм предмети тадқиқоти худро дорад. Предмет ҳамчун қисмати илм дорои доираи зуҳуротҳое аст, ки зери тадқиқот қарор мегиранд. Дар баробари илм инчунин фанни таълимӣ арзи ҳастӣ менамояд.
Қонуни мазкур асосҳои ташкилӣ, ҳуқуқӣ, иқтисодӣ, шартҳои ташаккулёбӣ ва татбиқи сиёсати давлатии инноватсиониро муайян ва муносибатҳои ҷамъиятиро дар ин соҳа танзим менамояд.
Тибқи моддаи 6 Кодекси андози ҶТ, андозҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон аз андозҳои умумидавлатӣ ва андозҳои маҳаллӣ иборатанд.
Тибқи моддаи 40 Кодекси оилаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, аҳдномаи никоҳ – ин созишномаи шахсоне мебошанд, ки издивоҷ мекунанд ё созишномаи зану шавҳар аст, ки ҳуқуқи амволӣ ва ӯҳдадориҳои онҳоро дар давраи
Танзими ҳуқуқии рақобат ва маҳдуд кардани фаъолияти инҳисорӣ (монополистӣ) дар бозори мол бавоситаи қонунгузории зиддиинҳисорӣ ба амал бароварда шуда, аз маҷмӯи санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ иборат аст, ки
Системаи молияи давлати сохаи муайяни муносибатхои молияви аст, ки дар просеси он маблагхои пулӣ ташкил ва истифода бурда мешавад…Системаи молияи давлати сохаи муайяни муносибатхои молияви аст,
Рушди ҳаматарафа ва самаранокии давлат ва ҷомеъаи шаҳрванди танҳо дар вақти ташаккули системаи доимоамалкунандаи ҳокимияти давлати, ҳангоми амли яқҷояи мақомотҳои гуногуни давлати, ки ба се шоҳаи асос
Проблемаҳои муосири ҳуқуқи инсон. Проблемаҳои муосири ҳуқуқи инсон он масъалаҳое мебошанд, ки ҳалли онҳо дар назди инсоният дар марҳилаи муосир истодаанд.
Низоми ҳуқуқи кишвар падидаи васеъ ва фарох буда, дар худ манбаъҳои ҳуқуқэҷодкунӣ, сарчашмаҳои ҳуқуқӣ, раванди ҳуқуқтатбиқкунӣ ва ҳатто сатҳи шуури ҳуқуқию маданияти ҳуқуқиро фаро мерирад.
Намуди мурофиаи гражданӣ – тартиби махсуси баррасӣ ва ҳал намудани гурӯҳи муайяни парвандаҳои гражданӣ мебошад.
Муносибатҳои ҳуқуқи кишоварзӣ гуфта он муносибатҳои ҷамъиятиро меноманд, ки бо меъёрҳои ҳуқуқи кишоварзӣ ба танзим дароварда шудаанд. Муносибатҳои ҳуқуқи кишоварзӣ ба худ хусусиятҳои хос доранд.