Ҷавобгарӣ дар соҳаи ҳуқуқи андоз гуфта таҳти маҷбурияти давлат иҷро намудани ӯҳдадориҳоеро меноманд, ки бинобар содир шудани ҳуқуқвайронкунии андоз ба миён меоянд.
Дар назарияи соҳибкорӣ дар зери мафҳуми субъекти фаъолияти соҳибкорӣ шаҳрвандон ва иттиҳодияҳои онҳо фаҳмида мешавад. Инчунин мафҳумҳои соҳибмулк, менеджер ба мафҳуми соҳибкор айният дода намешаванд.
Мақомоти ҳокимияти давлати-ин шаҳрванд ё ин ки коллективи шаҳрвандон мебошанд, ки мувофиқи қонунгузори интихоб ё таъин шудаанд.
Низоми ҳуқуқи кишвар падидаи васеъ ва фарох буда, дар худ манбаъҳои ҳуқуқэҷодкунӣ, сарчашмаҳои ҳуқуқӣ, раванди ҳуқуқтатбиқкунӣ ва ҳатто сатҳи шуури ҳуқуқию маданияти ҳуқуқиро фаро мерирад.
Андозҳо аз рӯи омилҳои гуногун навъ бандӣ карда мешаванд. Вобаста аз рӯи сатҳашон дар низоми худ, онҳоро ба дунамуд КА дармоддаи 6 ҷудокардааст: андозҳои умуми давлатӣ ва андозҳои маҳаллӣ.
Мо, халқи Тоҷикистон, қисми ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳон буда, худро дар назди наслҳои гузашта, ҳозира ва оянда масъул ва вазифадор дониста, таъмини соҳибихтиёрии давлати худ ва рушду камоли онро дарк
Сохибкории инфироди (фарди), фаъолияте мебошад, ки асосан аз ҷониби як шахси алохида ташкил карда мешавад. Соҳиб-кор ба сифати менеҷер нақши идоракуниро ба зимма дорад.
Макромуҳити маркетингӣ. Макро муҳити маркетингӣ гуфта, ин гурӯҳи омилҳои танзимшавандаеро меноманд, ки ба унсурҳои низоми маркетингӣ бавоситаи унсурҳои микромуҳити он, таъсири худро мерасонад.
Дар хукуки граждани тарзхои хифзи хукуки граждани гуфта, чорахои моддии хукукии дорои хусусияти мачбуркунандаро мефахманд, ки конуни граждани мукаррар намудааст ва тавассути онхо иштирокдорони муносиб
Мафҳуми васоят ва парасторӣ. Мафҳуми кӯдак мутобиқан ба қ.1.м.55 КО ҶТ шахсе эътироф карда мешавад, ки ба синни 18 солагӣ нарасидааст, яъне бо мафҳуми « ноболиғ» баробар аст.
Мувофики конунгузории амалкунандаи Чумхурии Точикистон хукук ба шаъну шараф ва эътибори кори хамчун хукукхои субъективи мукаррар шудаанд. Ин хукукхо ба гурухи хукукхои граждании гайримодди дохиланд.
Ҳуқуқи экологӣ соҳаи мустақили ҳуқуқи Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, аз маҷмӯи меъёрҳои ҳуқуқие иборат аст, ки муносибатҳои ҷамъиятиро дар соҳаи экология батанзим медарорад.
Давлати муосири ҳуқуқбунёд ва ичтимои бо мафҳуми «чомеаи шаҳрванди»пайванди ногусастани дорад.
Ҳуқуқи маъмурӣ соҳаи алоҳидаи низоми ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистонро ташкил намуда, гурӯҳи махсуси муносибатҳои ҷамъиятиро танзим месозад.