- Адабиёти тоҷик
- Асосҳои давлат ва ҳуқуқ
- Асосҳои туризм
- Биогеография
- Бонк ва бонкдори
- Гумрук
- Забони англисӣ
- Информатика
- Иншо ва мавзӯи озод
- Консепсияҳои табиатшиносии муосир
- Маркетинг
- Менеҷмент
- Микро ва Макро иқтисод
- Молия ва қарз
- Назарияи Иқтисод
- Омор
- Психология
- Саволҳо ва Ҷавобҳо
- Сиёсатшиносӣ
- Таърихи динҳо — Диншиносӣ
- Таърихи халқи Тоҷик
- Фалсафа
- Фархангшиносӣ
- Экология
- Демография
- Этика / Эстетика
- Биология
- Нуҷум
- Асосҳои Иқтисодиёт
- Баҳисобгирии бухгалтерӣ
- Ботаника
- Геополитика
- Иқтисоди миллӣ
- Мантиқ
- Метрология
- Низоъшиноси
- Сотсиология
- Типология
- Ҳуқуқи бонкӣ
- Ҳуқуқи иқтисодӣ ва молиявӣ
- Тестҳо
- ЭССЕ
Имоми Аъзам (р) аз огоҳтарин марди дунёи сиёсат, соҳиби истеъдоди фавқулода дар илму фазл мебошад, ки аз асри VIII то имрӯз ҳамчун нобиғаи қарнҳо шинохта мешавад.
Бояд гуфт, ки ҳимояи манфиатҳои гуруҳӣ ва қонеъ сохтани талаботи қишрҳои гуногуни ҷомеа моҳияти аслии раванди сиёсиро ташкил медиҳад.
Давлат ҳамчун институти марказии системаи сиёсӣ муносибатҳои миёни одамон, гурӯҳҳои иҷтимоӣ, синфҳо ва иттиҳодияҳои ҷамъиятиро танзим намуда, фаъолияти якҷояи онҳоро ташаккул дода, ба самти муа
Ҳар нафаре, ки ба мазмуни этимологии мафҳуми «демократия» назар афканад, онро ҳамчун «мардумсолорӣ» ва ё «ҳокимияти халқ» муаррифӣ менамояд.
Давлат дар натиҷаи рушду инкишофи ҷомеа ва мураккаб гардидани муносибатҳои ҷамъиятӣ пайдо гардидааст. Дар илмҳои сиёсӣ нисбат ба пайдоиши давлат назарияҳои мухталиф ташаккул дода шудаанд.
Фаъолияти сиёсӣ, аз як ҷониб, яке аз шаклҳои фаъолияти ҷамъиятӣ ба шумор рафта, аз ҷониби дигар, амалҳои гуногуни субъектҳои сиёсат мебошад, ки бо ҳалли масъалаҳои сиёсӣ алоқамандӣ дорад.
Дар замони муосир дарки моҳияти сиёсат хеле душвор аст. Аслан, моҳияти онро мувофиқи мавқеи истифодашавиаш муайян менамоянд.
Нақш ва мавқеи ҳизб дар системаи сиёсӣ дар бештари мавридҳо ба воситаи вазифаҳои он муайян карда мешавад. Иҷроиши вазифаҳо самти фаъолияти ҳизбҳои сиёсиро инъикос менамоянд.
Дар шароити муосир давлатеро пайдо кардан мушкил аст, ки он характери иҷтимоӣ надошта бошад. Аксари давлатҳои дунё ҳатто дар қонунҳои асосии хеш худро давлати иҷтимоӣ муаррифӣ менамоянд.
Ҳизбҳои сиёсии ҷаҳон хеле гуногунранг мебошанд. Истифодаи типологияи ҳизбҳои сиёсӣ имкон медиҳад, ки гуногунрангии онҳо мушаххас ва муайян карда шавад.
Сиёсат аз рӯйи дараҷаи амалишавии худ ба сиёсати ҷаҳонӣ, сиёсати давлатӣ (миллӣ) ва сиёсати минтақавӣ ҷудо мешавад.
Нобиғаи бузурги миллати тоҷик Абӯалӣ ибни Сино (980-1037) низ мавзӯи илмҳоро ба таври худ ба ду қисм тақсим намудааст. Якум, мавзӯе, ки марбути инсон аст, монанди рафтору кирдор ва ғ.
Демократия ҳамчун шакли ҳокимият, пеш аз ҳама, хусусияти меъёрӣ дорад.
Мақсади бозсозӣ.
Хонадони Музафариҳо тоҷикнажоданду аслан аз шаҳри Хофи Хуросон бархостаанд. Сарсилсилаи ин сулола амир Шайх Гиёсиддини Ҳоҷӣ ба шумор меравад.