Мақолаҳои тоҷикӣ

 Ҳангоми муайян намудани сохтори сиёсатшиносӣ ба ду масъала диққат додан лозим аст: якум, сиёсатшиносӣ ҳамчун илм ва дуюм сиёсатшиносӣ ҳамчун фанни таълимӣ.

 Сиёсат ҳамчун санъат на танҳо талабгори дониш аст, балки қобилияти ба созиш омадан ва истифодаи фиреби сиёсӣ, инчунин истеъдоди аз паси худ бурда тавонистани оммаи мардум, ояндабинӣ намудани ра

Давлати дунявӣ сохтори сиёсие мебошад, ки дар он дин аз сиёсат ҷудо карда шудааст. Яъне, дар давлати дунявӣ рӯҳониён наметавонанд дар ҳаёти сиёсӣ ширкат варзанд ва ҳизби динӣ таъсис диҳанд.

 Бояд гуфт, ки сиёсатшиносӣ ҳамчун илм дар ҷомеа як қатор вазифаҳои муайянро иҷро менамояд. Аммо аз миёни онҳо иҷроиши вазифаҳои зерин барои сиёсатшиносӣ хеле муҳим мебошанд: Вазифаи методологӣ.

Ба ақидаи сиёсатшиноси рус К.С. Гаджиев демократияи Юнони қадим бо нишонаҳои асосии худ аз демократияи замони муосир тафовути ҷиддӣ дорад.

Ба ақидаи Томас Гоббс (1588-1679) ҳокимият воситаест, ки бо ёрии он дар оянда неъматҳо ба даст оварда мешаванд ва аз ин рӯ, мубориза барои ҳокимият нишонаи асосии ҳаёт буда, то дами марг идома меёбад.

Мутафаккирони зиёд оид ба сиёсат ақидаронӣ намуда, онро ба таври мухталиф маънидод намудаанд. Масалан, ба ақидаи Афлотун, сиёсат – ин санъати шоҳӣ нисбати идора намудани инсонҳо аст.

Тоталитаризм. Мафҳуми «тоталитаризм» (лот. totalis — пурра, мукаммал ва ҳамарофарогиранда) солҳои 20-уми асри ХХ бори аввал аз ҷониби Бенито Мусолини мавриди истифода қарор мегирад.

Ҷомеаи шаҳрвандӣ низоми махсуси муносибатҳо ва институтҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ, миллӣ, оилавӣ ва шахсие мебошад, ки дар миёни одамон дар раванди фаъолияти ҳаётии онҳо зоҳир мегардад.

Абӯалӣ Ҳасан ибни Алии Тӯсӣ (1018-1092), ки бо тахаллуси Низомулмулк машҳур аст, яке аз мутафаккирони машҳури тоҷику форс мебошад.

Намояндагони машҳури афкори прогрессивии тоҷику форс Имоми Аъзам, Абӯалӣ ибни Сино, Абурайҳони Берунӣ, Форобӣ, Унусурулмаолии Кайковус, Низомулмулк, Муҳаммад Ғаззолӣ, Абдураҳмони Ҷомӣ, Алии Ҳамадонӣ,

Сохтори системаи сиёсӣ аз унсурҳои ҷудогонае иборат мебошад, ки онҳо дар якҷоягӣ манфиатҳои синфҳои алоҳида, гурӯҳҳои иҷтимоӣ ва моҳияти фаъолияти сиёсиро инъикос менамоянд.

Сохтори ҷомеаи шаҳрвандиро як қатор муҳаққиқон аз рӯйи соҳаҳои амалишавии он муайян намудаанд. Аз ин рӯ, чунин соҳаҳо аз ҷониби онҳо ҳамчун сохтори таркибии ҷомеаи шаҳрвандӣ муаррифӣ гардидаанд: 1.

Элитаи сиёсӣ унсури муҳимтарини системаи сиёсӣ ва воситаи ба амал баровардани ҳокимият мебошад. Элитаи сиёсӣ ҳамзамон қисми таркибии ҳукмронии иҷтимоию сиёсӣ мебошад.

Манбаъҳои ҳокимият воситаҳое мебошанд, ки бо ёрии онҳо таъсиррасонӣ ва ҳукмронӣ таъмин мегардад.