Хонадони Музафариҳо тоҷикнажоданду аслан аз шаҳри Хофи Хуросон бархостаанд. Сарсилсилаи ин сулола амир Шайх Гиёсиддини Ҳоҷӣ ба шумор меравад.
Таъснеёбии генерал-губернатори Туркистон ш ҳуқуқҳои номахдуди нахустин губернатори он генерал К.П.Кауфман.Оқибатҳои аз тарафи Россия забт шудани Осиёи Миёна:а) ҷиҳатҳои мусбат; б) ҷиҳатҳои манфӣ.
Зуҳури салҷуқиён.
Ташкилёбии шоҳаншоҳии Сосониён. Ардашери Бобакон. Сосониён охирин сулолаи эронии тоисломӣ буда, аз соли 224 то 651-уми мелодӣ, яъне 427 сол дар Шарқи Наздику Миёна ҳукмронӣ кардаанд.
Бунёди давлати муғулҳо.
Ҷангҳои Искандар дар Осиёи Хурд ва Эрон. Дар давраи ҳукмронии шоҳи Македония Филиппи II (с.359-336 п.м.) пурзӯршавии ин вилоят, ки дар шимоли Юнон ҷойгир буд, ба амал меояд.
Шаклҳои заминдории феодалй. Дар асри X феодализм ба дараҷаи баланди тараққиёти худ расид. Давлати Сомониён хамчун давлати феодалй асосан манфиати феодалону точирони калон ва ашрофро химоя мекард.
Андешаҳо оид ба макони Сомониён. Сомонхудот. Сомониён нахустин силсилаи маҳаллӣ буданд, ки пас аз суқути Бармакиён мавриди эътимоду пуштибонии халифаҳои аббосӣ гардиданд.
Ба вуҷудоии ҳаракати ҷадидия.
Илму фарҳанги тоҷик ҳам дар солҳои 1950 – 1991 пай дар ҳам инкишоф ёфта, ба нуқтаи баландтарини тарақкиёти худ расид.
Ба вуҷуд омадани иттиҳоди ҳарбию сиёсӣ. Амалиётхои ҷангии арабхо то андозае хокимони мулк-давлатхои Хуросону Мовароуннаҳрро муттахид кард.
Яъқуб ва Амр ибни Лайс. Миёнаи асри IX давронест, ки хилофати Аббосиён қудрати пешини хешро аз даст дода, дар гӯшаву канори хилофат шӯришу ошӯбҳои зиёд сар заданд.
Сабабҳои таҷовуз. Қисми зиёди ҷавонбухороиён, махсусан аксари сарваронашон, дар аввал аз сарнагун гардидани Ҳукумати Муваққатии буржуазии Русия ғамгин гардида буданд.
Нақша: Оқибатҳои мудҳиши истилои муғулҳо ва ваҳшониятҳои онҳо.Харобии хоҷагӣ пас аз истилои муғул ва қашшоқу бенаво гардидани мардуми заҳматкаш.Шӯриши Маҳмуди Торобӣ ва аҳамияти таърихии он.
Оғози ба сарзамини Осиёи Марказӣ кӯчидани қабилаҳои туркӣ.