Ташкилёбӣ ва пурзӯршавии давлати Ҳайтолиён.
Нақша: Оқибатҳои мудҳиши истилои муғулҳо ва ваҳшониятҳои онҳо.Харобии хоҷагӣ пас аз истилои муғул ва қашшоқу бенаво гардидани мардуми заҳматкаш.Шӯриши Маҳмуди Торобӣ ва аҳамияти таърихии он.
Таъсири сарнагун намудани ҳукумати подшоҳии Русия ба аморати Бухоро ва болоравии ҳаракати ислоҳотхоҳ
Таъсири инқилоби февралии (соли 1917) Русия ба аморати Бухоро. Аз тахт маҳрум гардидани подшоҳ Николаи II аз ҳама бештар амири Бухоро-Олимхонро ба ташвиш андохт.
Вазъи Бухорои Шарқӣ баъди сарнагун намудани тартиботи амирӣ дар Бухорои Марказӣ (Ғарбӣ).
Нақша: Ташкилёбӣ ва давраи аввали шоҳаншоҳии Кӯшонӣ.Канишка ва равнаку ривоҷи шоҳаншоҳии Кӯшониён. Забти сарзаминҳо.Пешрафти иқтисодӣ ва маданӣ дар даврони Кӯшониён.Аз байн рафтани шоҳаншоҳии Кӯшон.
Оғози муборизаи суғдиён бо сарварии Спитамен. Суғдиён, аз он ҷумла ҷанговарони сарлашкари далер ва ватандӯст Спитамен пайваста бар зидди истилогарони Юнонӣ — Македонӣ мубориза мебурданд.
Ҳуҷуми аввали амир Музаффархон ба водии Ҳисор.
Зарурияти инқилоби фарҳангӣ.
Нақша: Ба сари ҳокимият омадани Темур ва оғози забткориҳои вай.Кишваркушоиҳои Темур ва барпо гардидани шоҳаншоҳш ӯ.Муборизаи сулолавии Темуриён ва салтанати Улуғбек.
Макон ва замони пайдоиши дини зардуштӣ. Асосгузори дини зардуштӣ пайғамбар Зардушт писари Гистасп буд. Ба андешаи аксарияти донишмандон ин дин дар байни асрҳои X – VII п.м.
Фарқияти мактабҳои усули кӯҳна ва нав.
Сабаби ном ва воситаи асосии нақлиёт. Ташаккулёбии Роҳи бузурги абрешим асосан ба асри II пеш аз милод рост меояд. Чунин ном рамзӣ аст.
Забти Осиёи Миёна аз тарафи Русия ба худ ҷиҳатҳои мусбат ва манфиро дорост.
Сабабҳои таҷовуз. Қисми зиёди ҷавонбухороиён, махсусан аксари сарваронашон, дар аввал аз сарнагун гардидани Ҳукумати Муваққатии буржуазии Русия ғамгин гардида буданд.