Таърихи халқи Тоҷик

Оғози ҷанги дуюми ҷаҳон. Ҳарчанд ҷанги якӯми ҷаҳон соли 1918 ба итмом расида буд, вале  вазъи ҷаҳон беҳтар нагардид.

Ташкилёбӣ ва пурзӯршавии давлати Ҳайтолиён.

Андешаҳо оид ба макони Сомониён. Сомонхудот. Сомониён нахустин силсилаи маҳаллӣ буданд, ки пас аз суқути Бармакиён мавриди эътимоду пуштибонии халифаҳои аббосӣ гардиданд.

Оғози муборизаи суғдиён бо сарварии Спитамен. Суғдиён, аз он ҷумла ҷанговарони сарлашкари далер ва ватандӯст Спитамен пайваста бар зидди истилогарони Юнонӣ — Македонӣ мубориза мебурданд.

Забти Осиёи Миёна аз тарафи Русия ба худ ҷиҳатҳои мусбат ва манфиро дорост.

Вазъи ҷаҳон.

Зарурияти инқилоби фарҳангӣ.

Таъсири инқилоби февралии (соли 1917) Русия ба аморати Бухоро. Аз тахт маҳрум гардидани подшоҳ Николаи II аз ҳама бештар амири Бухоро-Олимхонро ба ташвиш андохт.

Ҳуҷуми аввали амир Музаффархон ба водии Ҳисор.

Нақша: Ба сари ҳокимият омадани Темур ва оғози забткориҳои вай.Кишваркушоиҳои Темур ва барпо гардидани шоҳаншоҳш ӯ.Муборизаи сулолавии Темуриён ва салтанати Улуғбек.

  Дар асрҳои IY-YIII муносибатҳои феодалӣ дар Варазрӯд, яъне Осиёи Миёнаи имрӯза тадриҷан ташаккул ёфтанд.

Сабаби ном ва воситаи асосии нақлиёт. Ташаккулёбии Роҳи бузурги абрешим асосан ба асри II пеш аз милод рост меояд. Чунин ном рамзӣ аст.

Солҳои 50-80-уми асри ХХ барои кишоварзони ҷумҳурӣ низ давраи комёбиҳои бузург ба ҳисоб меравад. Зеро, дар ин давр қариб тамоми соҳаҳои кишоварзӣ рӯ ба инкишоф ниҳода буд.

Сабабҳои ба вуҷуд омадани ҳаракати зиддишӯравӣ дар сарзамини имрӯзаи Тоҷикистони Шимолӣ.

Фарқияти мактабҳои усули кӯҳна ва нав.