Фалсафа

Показать фильтр
Доир ба ҷаҳонбинии динӣ ва фалсафии мардуми ҳинд асарҳои зиёде вуҷуд доранд.
Фалсафаи чорвакҳо, ки бо номи локаята .низ маъруф аст, таълимоти материалистии аҳди бостони Ҳинд ба шумор меравад.
Санкҳя. Санкҳя — яке аз макотиби қадими фалсафии Ҳиндустон ба шумор меравад, ки дар асри VII пеш аз мелод ба вуҷуд омадааст.
Муҳаммад Иқбол (1877-1934) олим, мутафаккир ва донишманди соҳибзавқи фалсафа Машриқзамин дар асрҳои XIX-XX аст.
Мӯътазила вожаи арабӣ ва маънояш дуршуда ё ҷудошуда мебошад.  Он яке аз аввалин ҷараёнҳои бонуфузи калом аст, ки муассисонаш Абӯҳузайфаи Восил ибни Ато (699 – 748) ва Амр ибни Убайд (ваф.
Дар нимаи дуюми асри ХХ вобаста ба тағиротҳои технологии дар кишварҳои пешрафта ба амаломада диду назарҳои нав оид ба табақабандии ҷомеаҳо пайдо шуд.
Мушаххасгардонии диалектикии принсипи детерминизм ва пайвастшавии он бо принсипи инкишоф тавассути низоми категорияҳои ҷуфтӣ, ки тарафҳо ва тамоилҳои баҳамзиди 
Барои  фаҳмиши моҳияти муносибатҳои иҷтимоӣ – иқтисодӣ  ин  суолро  гузоштан воҷиб аст: инсон дар кадом маврид ин ё он чизро истеъмол карда  метавонад ё дар кадом ҳолат онро н
Фарҳанг сохтори  хеле  мураккаб ва гуногунзот мебошад.
Табиати иҷтимоии шуур. Дар ин ҷо мо акнун танҳо бо такя аз заминаҳои биологии ташаккули шуури одами наметавонем масъаларо равшан намоем.
Таълимоти Буддо дар асрҳои VI-V пеш аз милод ба вуҷуд омада, асосгузори он писари шоҳзодаи ҳинд мулаққаб ба Сидҳартҳа, ки падараш ҳокими Банорас буд, ба шумор меравад.
Чуноне ки дар фаслҳои пешина қайд гардид, аз дидгоҳи таҳлили системавӣ ҷомеа як навъ маҷмӯи таърихан  ташаккулёфтаи одамонест, ки бо ҳамдигар тавассути фаъолияти муштаракашон барои расидан ба аҳд
Дар илми фарҳангшиносӣ оид ба тафсири мафҳум ва мохияти  фарҳанг назарияҳои гуногун мавҷуданд, ки маъмултарини он назарияи  аксиологӣ ва назарияи фаъолият мебошанд.
Абдурраҳмони Ҷомӣ (1414-1492) дар таърихи афкори ҷамъиятӣ сиёсӣ, фалсафӣ, ахлоқӣ ва адабии тоҷик яке аз мутафаккирони шаҳиру чирадаст маъруфият дорад.
Марҳилаи нави гузориш ва таҳқиқи масъалаи моҳият ва табиати дин баъди ба зинаи нави рушд баромадани диншиносии илмӣ (муқоисавӣ) оғоз меёбад.