- Адабиёти тоҷик
- Асосҳои давлат ва ҳуқуқ
- Асосҳои туризм
- Биогеография
- Бонк ва бонкдори
- Гумрук
- Забони англисӣ
- Информатика
- Иншо ва мавзӯи озод
- Консепсияҳои табиатшиносии муосир
- Маркетинг
- Менеҷмент
- Микро ва Макро иқтисод
- Молия ва қарз
- Назарияи Иқтисод
- Омор
- Психология
- Саволҳо ва Ҷавобҳо
- Сиёсатшиносӣ
- Таърихи динҳо — Диншиносӣ
- Таърихи халқи Тоҷик
- Фалсафа
- Фархангшиносӣ
- Экология
- Демография
- Этика / Эстетика
- Биология
- Нуҷум
- Асосҳои Иқтисодиёт
- Баҳисобгирии бухгалтерӣ
- Ботаника
- Геополитика
- Иқтисоди миллӣ
- Мантиқ
- Метрология
- Низоъшиноси
- Сотсиология
- Типология
- Ҳуқуқи бонкӣ
- Ҳуқуқи иқтисодӣ ва молиявӣ
- Тестҳо
- ЭССЕ
Модар дар ҳаёти кас ҳама чиз аст: тасалло дар маълумию имдодгарӣ, дар бадбахтӣ, қувва дар заифӣ, нур дар дили сиёҳӣ шаб. Хулоса, вай чашмаи шафқат, саховат, муқаддимаи ҳаловату осоиш аст. Модар!
Ҳунар омӯз, к-аз ҳунармандӣ, Даркушоӣ кунӣ, на дарбандӣ. Низомии Ганҷавӣ Ҳунар, қобилият, кордонӣ, касб, пеша фазилати инсонист, ки ҳамеша инсонро сарфарозу бахтиёр мегардонад.
Бузургии шахс ба фурӯтаниву дониш, ақлу заковати инсон бошад на ба молу чоҳӣ ӯ. Аз ин хотир агар инсон чи қадаре, ки фурӯтан бошад, пас ӯ ҳамон қадар боақлу дониш хоҳад буд.
Нуриддин Абдураҳмони Ҷомӣ аз шоирон ва олимони намоёни адабиёти қарни XV-и тоҷик буда, дар вилояти Ҷоми Афғонистон зоида шудааст.
Тоҷикистон, меҳри покат дар дилу ҷони ман аст, Офтоби шӯълапошат соя бар сад гулшан аст. Меҳри поки мардумат меҳри бузурги модарон, Мардуми меҳмоннавозат фахри даврони ман аст.
Нақша: Муқаддима 1.Зиндагиномаи Мирсаид Миршакар 2.
Иқтидори таълиму тарбия, ақлу заковати бепоёни инсон чунон пеш рафтааст, ки башарият дар таърихи ҳазорсолаи муққадам дар шигифт мондааст.
Нақша: Ҳаёти илмӣ, мадании асрҳои ХV- ХVIҲаёти адабии асрҳои ХV-ХVIХулоса Қайд кардан зарур аст, ки ҳаёти илмӣ ва маданӣ дар асрҳои ХV-ХVI дар сарзамини Осиёи Миёнаву Хуросон то як андоза рушду нумӯъ
“Меҳргон яке аз куҳантарин ҷашнҳои мардуми ориёинажод буда, гузаштагонамон онро ҳамчун ситоишу ниёиши Меҳр ё Митро ва рамзи аҳду паймон ва дӯстиву муҳаббати ойини меҳрпарастӣ таъбир кардаанд.
Нақша: Муқаддима Мазмуни асосии романи «Ғуломон»Тасвири наслҳо дар романХулоса Устод Садриддин Айнӣ дар таърихи адабиёти муосири тоҷик ҳамчун шоири бузург, нависандаи забардаст, рӯзноманигор, забоншин
Рӯзи 23 – юми феврали соли ҷорӣ аз таъсисёбии Артиши милли Ҷумҳурии Тоҷикистон 26 сол пур мешавад.
Шарму ҳаё ҳусну зиннати инсон аст. Ҳар шахсе, ки бошарму ҳаёст ҳамеша аз хислати ҳамида, мисли фазлу дониш, заковат ва ҳунар, фарҳанг бархӯрдор аст.
Нақша: Сарсухан Ҳаёти мухтасари шоирМазмуни асосии достонХулоса Абулқосим Лоҳутӣ зодаи шаҳри кирмоншоҳи Эрон буда, ҳамчун шоири бузургу тавонои асри ХХ шинохтаву эътироф гардидааст.
Ҳисори шодмон таърихи қадима дорад. Ёдгориҳои таърихии он нишонае аз куҳанбунёдии ӯст.
Аниси кунҷи танҳоӣ китоб аст, Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст. Оре, китоб ёр, беҳтарин дӯстдору ғамхор нишондиҳандаи ҳаёти осоиштаву мададгори инсон аст.