Барои пурра омӯхтан ва муайян намуда баҳо додани сифати маҳсулотҳои хӯрокворӣ на танҳо донистани таркиби химиявии онҳо кифоягй мекунад, балки донистани хусусиятҳои физикӣ низ лозим мебошад.
Тақозо ҳамчун дархост ва эҳтиёҷоти истеъмолгарон, ки дорои нерӯ ва қобилияти харидорианд сурат мегирад.
Аз нуктаи назари субъекту объекти моликият ва истифодаи “дастаи ҳуқуқ”, моликият пеш аз хоҷагиҳои молӣ (бозорӣ) ба вуқӯъ пайваста аст.
Фаъолияти корхона, хоҳ нохоҳ бо принсипҳои иқтисоди бо-зорӣ (интихоби озодонаи намуд ва шакли фаъолият, баробарҳу-қуқии субъектҳои бозорӣ тибқи шаклҳои гуногуни моликият, нархмуқарраркунии озод, худта
Новобаста аз сирати мансубият ба ин ё он шакли моликият, ҳаҷму меъёр, миқдори тавлиди неъматҳову адои хизмат, ҳар як корхона барои иҷрои вазифа ва мақсади муайян нигаронида мешавад.
Эътидолӣ ва чандирии тақозою арза бидуни назардошти таҳлили назарияи манфиатнокӣ, муомилаи истеъмолӣ ва назарияи интихоби истеъмолӣ имконнопазир аст (39,51-57; 18,77-80).
Инсон ва ҳаёту зиндагонии он, чӣ аз нуқтаи назари биологӣ, чӣ иқтисодиву иҷтимоӣ ва моддиву маънавӣ, аз оғози тавлид то кунун объекти махсуси таҳлил ва таҳқиқи илмҳои гуногун қарор дорад.
Инсон табиатан аз ибтидои офарид то кунун баҳри қонеъ гардонидани талабу ниёзҳои худ эҳтиёҷ ба хӯрдан, пӯшидан, кор кардан, сохтан, хондан, истироҳат, маишат ва ғайра дорад.
Мавҷуд будани танҳо тақозо ҳоло мазмуни ташкил ёфтани бозори воқеиро надорад. Тақозо бидуни бозор ҳам мавҷуд буда метавонад (талабот ба об, ба ҳаво, неъматҳои табиат, чизҳои хона…).
Хусусиятҳои таркиби механикӣ ё чи хеле ки бо ибораи дигар хусусиятҳои реалогй меноманд дар бораи зиддияти онҳо нисбат ба таъсироти қувваи беруниро ифода менамояд.
Равған ё чарбу дар таркиби маҳсулотҳои хӯрокворй ба таври васеъ паҳн шудааст.
Арза ҳамчун кулли молу хадамоте, ки бизнес (со-ҳибкорон), хоҷагиҳои хонадорӣ ва давлат метавонанд ё худ имконият доранд ба бозор тибқи нархҳои муайян пешкаш намоянд ташкил меёбад.
Иқтисоди ҷаҳонӣ (хоҷагии ҷаҳонӣ) натиҷаи инкишофи дуру дарози таърихии инсоният мебошад, ки ҳамчун як низоми бутун дар оғози асри XIX ба вуҷуд омадааст.
Нақша: Мафҳуми молия.Манбаҳои молиявӣ.Вазифаҳои молия.
Эҳё ва густариши рақобат аз давраи ташаккули истеҳсо-лоти молӣ оғоз меёбад.