Ба ҳамагон маълум аст, ки дар ҷаҳон ҳодисаҳо — ҳодисаи табиӣ, биологӣ, химиявӣ, физикӣ, ҷомеавӣ, яъне ҳодисаҳои табиии зинда ё худ ғайризинда, худ аз худ эҳё, ташаккул ва инкишоф намеёбанд.
Инсон ва ҳаёту зиндагонии он, чӣ аз нуқтаи назари биологӣ, чӣ иқтисодиву иҷтимоӣ ва моддиву маънавӣ, аз оғози тавлид то кунун объекти махсуси таҳлил ва таҳқиқи илмҳои гуногун қарор дорад.
Мавҷуд будани танҳо тақозо ҳоло мазмуни ташкил ёфтани бозори воқеиро надорад. Тақозо бидуни бозор ҳам мавҷуд буда метавонад (талабот ба об, ба ҳаво, неъматҳои табиат, чизҳои хона…).
Фаъолияти корхона, хоҳ нохоҳ бо принсипҳои иқтисоди бо-зорӣ (интихоби озодонаи намуд ва шакли фаъолият, баробарҳу-қуқии субъектҳои бозорӣ тибқи шаклҳои гуногуни моликият, нархмуқарраркунии озод, худта
Иқтисоди ҷаҳонӣ (хоҷагии ҷаҳонӣ) натиҷаи инкишофи дуру дарози таърихии инсоният мебошад, ки ҳамчун як низоми бутун дар оғози асри XIX ба вуҷуд омадааст.
Аз нуктаи назари субъекту объекти моликият ва истифодаи “дастаи ҳуқуқ”, моликият пеш аз хоҷагиҳои молӣ (бозорӣ) ба вуқӯъ пайваста аст.
Равған ё чарбу дар таркиби маҳсулотҳои хӯрокворй ба таври васеъ паҳн шудааст.
Арза ҳамчун кулли молу хадамоте, ки бизнес (со-ҳибкорон), хоҷагиҳои хонадорӣ ва давлат метавонанд ё худ имконият доранд ба бозор тибқи нархҳои муайян пешкаш намоянд ташкил меёбад.
Нақша: Мафҳуми молия.Манбаҳои молиявӣ.Вазифаҳои молия.
Хусусиятҳои таркиби механикӣ ё чи хеле ки бо ибораи дигар хусусиятҳои реалогй меноманд дар бораи зиддияти онҳо нисбат ба таъсироти қувваи беруниро ифода менамояд.
Эътидолӣ ва чандирии тақозою арза бидуни назардошти таҳлили назарияи манфиатнокӣ, муомилаи истеъмолӣ ва назарияи интихоби истеъмолӣ имконнопазир аст (39,51-57; 18,77-80).
Инсон табиатан аз ибтидои офарид то кунун баҳри қонеъ гардонидани талабу ниёзҳои худ эҳтиёҷ ба хӯрдан, пӯшидан, кор кардан, сохтан, хондан, истироҳат, маишат ва ғайра дорад.
Чӣ тавре қайд карда гузаштем, таи зиёда аз 70 сол дар адабиёти марксистӣ, ба ҳайси объекти моликият — воситаҳои истеҳсолот ва предметҳои истеъмолӣ тавсия карда шудаанд.
Мувофиқи қонунгузориҳо корхона барои риоя кардани манфиати ҷомеаву шаҳрвандон, қонунҳову ҳифзи муҳити атроф, афзун гардондани боигарии корхонаю сарвати ҷамъият, баланд бардоштани самараи истеҳсолот ва
Новобаста аз сирати мансубият ба ин ё он шакли моликият, ҳаҷму меъёр, миқдори тавлиди неъматҳову адои хизмат, ҳар як корхона барои иҷрои вазифа ва мақсади муайян нигаронида мешавад.