Исбот карда шудааст, ки бо воситаи низомҳои иқтисодӣ фазилатҳои накӯтарин, бохту бурдҳо, таҷрибаю анъанаҳо ва санъати хонадории ҳар як халқияту миллат инъикос ёфта, аз як насл ба насли дигар вогузошта
Чӣ тавре қайд карда гузаштем, таи зиёда аз 70 сол дар адабиёти марксистӣ, ба ҳайси объекти моликият — воситаҳои истеҳсолот ва предметҳои истеъмолӣ тавсия карда шудаанд.
То бархам додани бонки сахомию тичорати, Бонки милли (маркази) чорахои заруриро оид ба ислох кардани фаъолияти ин бонк ё ташкилоти молиявии гайрибонки меандешад.
Хусусиятҳои теплофизикии маҳсулотҳои хӯрокворӣ Хусусиятҳои теплофизикй характер ва суръати ҷоришавии просесҳои гармшавй ё хункушавии маҳсулотҳоро меомӯзад.
Эҳё ва густариши рақобат аз давраи ташаккули истеҳсо-лоти молӣ оғоз меёбад.
Хусусиятҳои аксёбии маҳсулотҳои хӯрокворӣ Ба хусусиятҳои аксёбии маҳсулотҳои хӯрокворӣ рангнокй, шаффофӣ, рефраксия ва аксёбии фаъолро дохил мекунанд.
Афкори иқтисодии ниёгон, бино ба қисматҳои тақдир, бурдбориҳову нокомиҳои таърих, аз ҷониби ягон мутафаккирони гузашта мавриди таҳлил қарор нагирифта буд.
Аз моҳият ва мазмуни саволҳои пештара бармеояд, ки эҳё ва ташаккули бозор мустақиман бо тақсимоти ҷамъиятии меҳнат, тахсис ва мустақилияти молистеҳсолкунандагон, яъне хоҷагиҳои ҷамъиятӣ пайваст мебоша
Дар ҳаёти муқаррарӣ инсон бо ибораҳои зиёде ба монанди неъмат, маҳсулот, мол, сарват, боигарӣ ва ғ. дучор меояд ва онҳоро бамавриду бемаврид дар як маънову мазмун истифода мебарад.
Новобаста аз сирати мансубият ба ин ё он шакли моликият, ҳаҷму меъёр, миқдори тавлиди неъматҳову адои хизмат, ҳар як корхона барои иҷрои вазифа ва мақсади муайян нигаронида мешавад.
Эътидолӣ ва чандирии тақозою арза бидуни назардошти таҳлили назарияи манфиатнокӣ, муомилаи истеъмолӣ ва назарияи интихоби истеъмолӣ имконнопазир аст (39,51-57; 18,77-80).
Моддаҳои ароматташкилкунандаи бухоршаванда маззаи таомро хушбӯй мекунад, хусусияти ҳазмшавандагии таомро мебардорад ва иштиҳоро мекушояд.
Хусусиятҳои сорбсионӣ дар бораи қобилияти маҳсулотҳо оид ба ҷаббида гирифтани об, намнокӣ ва буғҳоро аз муҳити атроф шаҳодат медияад.
Дар асри тараққиёти илмӣ-техникӣ ҳамаи илмҳо, ҳамаи фапҳо ба ҳам алоқаманд мебошанд ва на ҳама вақт фарқияти куллиро дар байни онҳо дидан мумкин аст.
Чӣ тавре аз мавзӯҳои пештара маълум гардид, фаъолияти хоҷагидории корхона дар асоси принсипҳои гуногун, алалхусус, тарҳрези (ба плангирӣ, ба нақшагирӣ)-ю худидоракунӣ қарор мегирад.