Мақолаҳои тоҷикӣ

Related Articles Рисунки в PowerPoint Рисунок 1.10. Вкладка Вставка-группы инструментов Рисунок Рисунки представляют собой еще один тип элементов, которые можно использовать в презентациях.

Пайдо шудани хоҷагии истеҳсолкунанда, яъне зироаткорӣ ва чорводорӣ, тақсимоти ҷамъиятии меҳнат, ба соҳаи мустақил табдил ёфтани ҳунармандӣ маҳсулнокии меҳнатро зиёд карда, барои пайдо шудани моликияти

Маориф. Новобаста аз он ки дар ҳудуди ҷумҳурии мухтории Тоҷикистон то соли 1925 ҳам дар соҳаи маориф баъзе чораҳои зарурӣ андешида шуд, вале натиҷааш назаррас набуд.

Мезолит ё асри санги миёна давраеро меноманд, ки баъди палеолит сар шуда, ҳазорсолаҳои 10-6 пеш аз милодро дар бар мегирад.

Чӣ тавре қайд карда гузаштем, таи зиёда аз 70 сол дар адабиёти марксистӣ, ба ҳайси объекти моликият — воситаҳои истеҳсолот ва предметҳои истеъмолӣ тавсия карда шудаанд.

Фарҳанг сохтори  хеле  мураккаб ва гуногунзот мебошад.

 Дар Ҷумҳурии президентӣ – президент ба таври умумихалкӣ интихоб карда мешавад. Ҳокимияти пурқуввати президент мавҷуд буда, президент ваколатҳои зиёд дорад.

§ 1. Мафҳум ва вазифаҳои суғурта Муносибатхои марбут бо сугурта бо Rонуни Xум{урии Точикистон «Дар бораи суuурта» (Ахбори Шeрои Олии Xум[урии Тоxикистон соли 1994, № 14, мод.

Related Articles Накша: 1. Ҳуҷҷатҳои асосии корхона барои таъминоти бехатарии иттилоот 2.

Ҳар як асари бадеӣ иштироккунанда дорад. Баъзан иштироккунандагони асарҳои бадеӣ ҳайвонот, паррандагон ва наботот, хок, санг, гул, чинор низ мешаванд.

Вазъи ҳуқуқии хоҷагии ёрирасонӣ шахсӣ баъди омӯзишу таҳлилӣ тадқиқотҳои илмӣ[1] ва қонунгузорӣ[2] муайян гардидааст. Мафҳум ва қонунгузории хоҷагии ёрирасони шахсӣ.

Ин низоми каставӣ дар Ҳинд ба воситаи қонунҳои Ману қонунӣ гардонида шуда буд. Ин маҷмӯаи қонунҳо тақрибан дар асри V то мелод пайдо гардида, баъдтар сабт гардидааст.

Дар давлати ҳуқуқбунёд таҷзияи (қисмати) ҳокимият вуҷуд дорад: Ҳокимияти қонунгузор, иҷроия ва судӣ. Ҳокимияти қонунгузор – мақомоте, ки қонун таҳия ва қабул мекунад.

Дар асри тараққиёти илмӣ-техникӣ ҳамаи илмҳо, ҳамаи фапҳо ба ҳам алоқаманд мебошанд ва на ҳама вақт фарқияти куллиро дар байни онҳо дидан мумкин аст.

Таърих худ устоди бузурги ҳаёт буда, таълимдиҳандаи инсон ба шумор меравад. Гузашти вақт, ки дар саҳифаҳои таърих бо талхиву шириниаш сабт мегардад, таҷрибаи муайяни зиндагиро ба вуҷуд меорад.