Иншо ва мавзӯи озод

Показать фильтр
Нақша:  Ҳаёти мухтасари шоир Мазмуни асосии романОбрази занҳо дар романХулоса Ҷалол Икромӣ аз зумраи он нависандагоне будааст, ки ҳангоми таҳсил дар Дорулмуаллимин ба таҳлилу омӯзиши асарҳои тарҷ
230
Дониш андар дил чароғи равшан аст, В-аз ҳама бад бар тани ту ҷавшан аст. (Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ) Ҷаҳони муосир ниёз ба пешрафти илму техника дорад.
228
Ҳисори шодмон таърихи қадима дорад. Ёдгориҳои таърихии он нишонае аз куҳанбунёдии ӯст.
225
Олими беамал, занбӯри беасал Оламу одам пири пазирандаанд, вале хирад ҳарчанд пир гардад, ғанитару корозмудатар ё худ таҷрибадидатар шавад.
224
Ҳеҷ як давлат бе лашкари тавонову разманда вуҷуд дошта наметавонад. Ин аст, ки давлатдорон барои таъмини амнияти шаҳрвандон ва ҳифзи марзҳояшон ҷузъу томҳои мухталифи лашкар созмон медоданд.
222
Ҷумҳурии Тоҷикистон диёри зебоманзару кӯҳсор ва дорои захираҳои ғании энергетикӣ ба ҳисоб меравад. Ин имконоти бузурги энергетики метавонад ояндаи Тоҷикистонро нурафшон созад.
222
Таърих худ устоди бузурги ҳаёт буда, таълимдиҳандаи инсон ба шумор меравад. Гузашти вақт, ки дар саҳифаҳои таърих бо талхиву шириниаш сабт мегардад, таҷрибаи муайяни зиндагиро ба вуҷуд меорад.
220
Нақша: Ҳаёти адабии ин давраМавзӯъ ва мундариҷаи адабиёти ин даврХулоса Ҳаёти адабӣ дар асри XVIII ва аввали асри XIX дар ин давр асосан дар сарзамини Осиёи Миёна вобаста ба ҳодисаву воқеаҳои сиёсию и
213
Эй бародар меҳмонро нек дор, Ҳаст меҳмон аз атои Кирдигор. Меҳмон рӯзӣ зи худ меоварад,  Пас, гуноҳи мизбонро мебарад.
212
“Ифтихори ватандорӣ аз донистани таърих, забон ва фарҳанги Ватан сарчашма мегирад” (Эмомалӣ Раҳмон) Тоҷикистон кишвари таърихист ва ҳазорон бозёфтҳои қадима ва фарҳангу тамаддуни волои халқи тоҷик шаҳ
196
Инсон мисли ҳар як мавҷуди дигари худовандӣ пас аз арзи вуҷуд намудан давраи камолотро сипарӣ мекунад, камолоти ҷисмонӣ ва камолоти маънавӣ. Камолоти ҷисмонӣ хоси ҳама махлуқот аст.
193
Халқи тоҷик баъди зиёда аз ҳазор сол аз нав соҳиби давлати мустақили миллӣ гардида, мақому манзалати хосса касб намуд. Барои миллат ин бахти нодир ва воқеаи хеле бузургу фараҳбахш ва ифтихор аст.
192
Мазан бар сари нотавон дасти зур, Ки рӯзе ба пояш дарафтӣ чу мӯр. Ҳар як инсон дар зиндагӣ бояд мулоҳизакор, боандеша ва мардумдӯст бошад.
186
Одамиро шуур тафовут кунонид. Он шууре, ки ба одамӣ қудрати дарк намуданро медиҳад, он шууре, ки ба одамӣ қудрати созиш намуданро бо ҳам медиҳад. Пас, ку он шууре, ки одамиро тафовут кунонид?
184
Эмомалӣ Раҳмон 5 октябри соли 1952 дар ноҳияи Данғараи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар оилаи деҳқон таваллуд шудааст.
177