Нек, хуб, нағз, хуш рамзи амалу кирдори писандидаи одамон буда, муқобили бад аст. Ҳар амале, ки бод иди нек анҷом пазирад, подошаш низ хуш мегардад.
Нақша: Муқадима Таҳлили ғоявии достонСимои Сиёвуш дар достонХулоса Фирдавсӣ дар таърихи адабиёт бо достонҳои безаволи «Шоҳнома»-и худ шӯҳрати ҷаҳонӣ касб намудааст.
Модар дар ҳаёти кас ҳама чиз аст: тасалло дар маълумию имдодгарӣ, дар бадбахтӣ, қувва дар заифӣ, нур дар дили сиёҳӣ шаб. Хулоса, вай чашмаи шафқат, саховат, муқаддимаи ҳаловату осоиш аст. Модар!
Ба роҳи Ватан ҷон фидо мекунем, Ватан ҳар чӣ гӯяд, адо мекунем. Ватан, зодгоҳ калимаи зебо ва хуҷастае аст, ки бо шуниданаш хонаву дар, гаҳвора ва модар пеши назар меояд.
Рӯзи 23 – юми феврали соли ҷорӣ аз таъсисёбии Артиши милли Ҷумҳурии Тоҷикистон 26 сол пур мешавад.
Инсон дар рӯи замин сарчашмаи ҳамаи ободиҳо, озодиҳо ва пешравию комёбиҳои ҳаёт аст. Тамоми мавҷудоти олам маҳз тавассути меҳнати фидокоронаи инсони асил арзи ҳастӣ мекунанд.
Нақша: Муқаддима 1.Маълумоти мухтасар дар барои шоир 2.
Аҷаб шаҳри дилороӣ, Душанбе, Хаёлам зеби дунёӣ, Душанбе. Душанбе шаҳри зебо ва калонтарини тоҷикон буда, имрӯз пойтахти Тоҷикистони азизамон мебошад.
Аниси кунҷи танҳоӣ китоб аст, Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст. Оре, китоб ёр, беҳтарин дӯстдору ғамхор нишондиҳандаи ҳаёти осоиштаву мададгори инсон аст.
Нақша: Муқаддима Ғояи асосии достонСимои қаҳрамонони достонХулоса Аблуқосими Фирдавсӣ ҳамчун сарояндаи достонҳои безаволи «Шоҳнома» дар таърихи адабиёти классикии форсии тоҷикӣ ва ҳамчунин дар таърихи
Нақша: Маълумоти мухтасар дар бораи шоир Мазмуни асосии достонСимоҳои асосии достонХулоса Низомӣ яке аз шоирони бузурги форсизабони Озорбойҷон ба шумор меравад.
Об асту ҳаёт пойдор аст, Об асту замину кишту кор аст. Маҳсули ҳама ҷаҳони ҳастӣ, Аз ҳастии оби файзбор аст. Оре, об манбаи ҳастии ҳамаи мавҷудоти олам аст.
Ҳунар омӯз, к-аз ҳунармандӣ, Даркушоӣ кунӣ, на дарбандӣ. Низомии Ганҷавӣ Ҳунар, қобилият, кордонӣ, касб, пеша фазилати инсонист, ки ҳамеша инсонро сарфарозу бахтиёр мегардонад.
Нақша: Сарсухан Ҳаёти мухтасари шоирМазмуни асосии достонХулоса Абулқосим Лоҳутӣ зодаи шаҳри кирмоншоҳи Эрон буда, ҳамчун шоири бузургу тавонои асри ХХ шинохтаву эътироф гардидааст.
Дар олам халқу миллатҳои зиёде мавҷуд аст. Ҳар миллат дорои забон, хат, рамзҳои ба худ хос ва расму анъанаҳои гуногун мебошад.