Текстовые материалы
Чуноне ки зикр гашт, муносибатҳои иҷтимоӣ – иқтисодӣ ё истеҳсолӣ моҳиятан муносибатҳои обективӣ ва дар ҳамин маъно моддиянд.
Чуноне ки маълум гашт мафҳуми ҷомеа дар заминаи афкори фалсафӣ дар маъноҳои зерин истифода мешавад: 1) ҷомеа ҳамчун маҷмӯи муносибатҳои муайяни одамон; 2) ҷомеа ҳамчун шакли муайяни таърихан ташаккулё
Шабе Умар ибни Алхаттоб1, ба асас мегашт ва ман бо вай будам. Аз Мадина2 берун шудем ва дар саҳро деворбасте буд вайрон ва аз он ҷо рушноие метофт.
Шакли зоҳирии ифодаёбии меъёрҳои ҳуқуқи ва ифодаву иродаи мақомоти қонунгузориро, ки дар он меъёрҳои ҳуқуқи иҷрои ҷазои ҷиноятӣ инъикос ёфтаанд, яъне санадҳое, ки дар онҳо меъёрҳои ҳуқуқи иҷрои ҷазои
Шакли номуайяни феъл дар забони англисӣ “infinitive” ном дорад. Он ба саволи “чӣ кор кардан” ҷавоб медиҳад. Асосан шакли номуайяни феъл бо ҳиссачаи “to” истифода мешавад.
Шаклҳои давлат аз рӯи се унсур муайян карда мешавад: шакли идораи давлатӣ, сохтори давлатӣ ва режими сиёсӣ. Вобаста ба шакли идораи давлатӣ давлатҳо мешаванд: шакли идораи ҷумҳуриявӣ ва монархиявӣ.
Шаклҳои зуҳур ва механизми фаъолияти фирма хеле ҳам мураккаб буда, мувофиқи банду басти рушди низоми иқтисодӣ ва гуногуншаклии моликият, ҳархела сурат мегирад.
Шаклҳои зуҳур ва механизми фаъолияти фирма хеле ҳам мураккаб буда, мувофиқи банду басти рушди низоми иқтисодӣ ва гуногуншаклии моликият, ҳархела сурат мегирад.
Шамсиддини Шоҳин (1857-1894) шоир-мутафаккири намоёни маорифпарвари тоҷик маҳсуб мешуд. Осори Шоҳин аз девони ашъор, маснавиҳои «Лайлӣ ва Маҷнун», «Тӯҳфаи дӯстон», «Бадеъ-ус-саноеъ» иборат аст.
Шарму ҳаё ҳусну зиннати инсон аст. Ҳар шахсе, ки бошарму ҳаёст ҳамеша аз хислати ҳамида, мисли фазлу дониш, заковат ва ҳунар, фарҳанг бархӯрдор аст.
Шароитхои ичтимои ва масоили захирахои мехнати Точикистон кишвари аз хама камбизоати собик Иттиходи Шурави мебошад. Соли 2002 ММД ба хар сари ахоли 186 долл.
Шартнома гуфта созиши ду ё якчанд шахсро меноманад, ки барои ба вуҷуд овардан, тағйир додан ё қатъи ҳуқуқ ва ӯҳдадории гражданӣ равона карда шудааст.
Шаҳрвандии Ҷумҳурии Тоҷикистон робитаи мустаҳками сиёсию ҳуқуқии шахс ва давлатро, ки дар ҳуқуқу вазифаҳои тарафаӣн ифода меёбанд, муаӣян менамояд.
Шаҳрҳои Осиёи Марказй дар асрҳои IX X, ҷунон ки маъҳазҳои таъриҳй тасдик мекунанд, назар ба шаҳрҳои Аврупои Гарбй аз ҷиҳати ободониву тараккиёт кариб сад сол пеш рафта буданд.
Халқи тоҷик баъди зиёда аз ҳазор сол аз нав соҳиби давлати мустақили миллӣ гардида, мақому манзалати хосса касб намуд. Барои миллат ин бахти нодир ва воқеаи хеле бузургу фараҳбахш ва ифтихор аст.