Ҳусайн Мансури Ҳаллоҷ (857-922) аз зумраи он шахсиятҳои номдорест, ки дар таърихи афкори фалсафӣ ва озодандешаи Шарқи исломӣ мақоми шоиста дорад.
Фалсафаи чорвакҳо, ки бо номи локаята .низ маъруф аст, таълимоти материалистии аҳди бостони Ҳинд ба шумор меравад.
Детерминизм (аз лот., determinare – муайян кардан) назариёти фалсафӣ аст, ки қонуниятӣ ва сабабӣ будани кулли зуҳуроти табиат ва ҷамъиятро эътироф мекунад.
Соҳаи умумитарини ҳаёти ҷомеа чун низоми том соҳаи истеҳсолоти моддӣ мебошад. Истеҳсолот ҳамчун нишонаи асосии инсон аст ва бо ин ӯ аз мавҷудоти дигари зинда фарқ мекунад.
Фалсафа ҳамчун шакли фаъолияти маънавӣ ба гузоришу таҳқиқ ва ҳалли муҳимтарин масъалаҳои ҷаҳонбинӣ нигаронида шуда, ҳадафи ниҳоийи он кор кардан ва ба танзим даровардани дониши мукаммал дар бор
Истилоҳи «ҷаҳонбинӣ» дар марҳилаи таърихии Замони Нави Аврупои ғарбӣ пайдо шуда, ба фалсафа аз нимаи дуюми асри XIX ворид гашта, мавриди истифодаи васеъ қарор гирифт.
Сохтори илми фалсафа хеле мураккаб буда, якчанд қисмҳоро шомил аст: онтология (таълимот дар бораи ҳастӣ; ҳастишиносӣ); гносеология (таълимот дар бораи маърифат; маърифатшиносӣ); аксиология (таъ
Хиндустон дар таърихи башарият бо тамаддуни бою кӯҳан ва макотиби гуногуни фалсафии худ маъруфият ёфтааст.
Доир ба ҷаҳонбинии динӣ ва фалсафии мардуми ҳинд асарҳои зиёде вуҷуд доранд.
Дар миёнаҳои ҳазораи якуми пеш аз эраи мо дар ҳиндустон дар заминаи ҷамоаи деҳотӣ шакли нави муносибатҳои истеҳсолӣ ташаккул ёфт, ки ба ҷудошавии косибӣ аз хоҷагии қишлоқ, ба вуҷуд омадани марк
Ҳар гуна идеологияи аз ҷиҳати фикр ғанӣ ба мафҳумҳои муайяни фалсафӣ такя мекунад. Агар ҳеҷ фалсафаи муносиб мавҷуд набошад, эҷодкорони идеология аксаран онро худашон ба вуҷуд меоваранд.
Чи тавре ки қаблан зикр гардид, фалсафа ҳамчун илми куллӣ дорои низоми ниҳоят мураккаб буда, дар он тамоми донишҳое, ки дар ихтиёри инсоният қарор доранд, ҷамъбаст ва бо маҷмӯи фарҳ
Чуноне ки маълум гашт мафҳуми ҷомеа дар заминаи афкори фалсафӣ дар маъноҳои зерин истифода мешавад: 1) ҷомеа ҳамчун маҷмӯи муносибатҳои муайяни одамон; 2) ҷомеа ҳамчун шакли муайяни таърихан ташаккулё
Мушаххасгардонии диалектикии принсипи детерминизм ва пайвастшавии он бо принсипи инкишоф тавассути низоми категорияҳои ҷуфтӣ, ки тарафҳо ва тамоилҳои баҳамзиди
Дар қонуни мазкур, ки механизми инкишофро маълум месозад, дар раванди инкишоф алоқаманд будани тағироти миқдорӣ ва сифатӣ тасдиқ карда мешавад.