Статьи

Оид ба пайдоиши ҳаёт дар рӯи Замин, ки яке аз проблемаҳои муҳимтарини табиатшиносӣ мебошад, дар давраҳои гуногуни таърихи инсоният ақидаҳои мухталиф, ва аксар вақт соддалавҳона, баён шуда буданд.

Дар ҳунар кӯш, ки зар чизе нест, Ганҷу зар пеши ҳунар чизе нест. Ҳунаре неҳ, ки диҳад симу зарат, Ҳунари аз дилу ҷон ранҷбарат.

Нақша: Мухтасар дар бораи Оли Сомон.Ҳокимони вилоятҳои калонтарини Мовароуннаҳру Хуросон таъин гардидани наберагони Сомонхудот ва соҳиби ҳокимият гардидани онҳо.

Зардушти таълимоти динӣ фалсафиест, ки дар қуруни 7-6 пеш аз мелод ба вуҷуд омадааст ва бунёдгори вай зардушт маҳсуб мешавад.

Stephen King THE BOOGEYMAN ‘I came to you because I want to tell my story,’ the man on Dr Harper’s couch was saying. The man was Lester Billings from Waterbury, Connecticut.

Этика аз забони (юн. Ethika, аз etos-расм, хулқ, хислат), гирифта шуда маънои хулқшиносӣ-ро дорад, ки масъалаҳои ахлоқиро меомўзад. Он яке аз фанҳои таълимии фалсафӣ ва ҷомеашиносӣ ба ҳисоб меравад.

Нақша: Пайдоиш ва давраҳои аввали давлатхои Юнону Бохтар ва Порт (Парфия).Ривоҷу равнақи давлаатҳои Юнону Бохтар ва Порт (Парфня).Таназзул ва фурӯпошии давлатҳои Юнону Бохтар ва Порт.

Дар таърихи башарият бори нахуст ду минтақаи маданӣ ба вуҷуд омадааст, ки яке минтақаи Шарқ ва дигаре минтақаи Аврупо буданд.

Нақшаи дарси назарӣ: 1. Бозор, моҳият ва шартҳои амал кардани он. 2. Вазифаҳои танзимгарии истеҳсолот, ҳавасмандгардонӣ ва иттилооти бозор. 3. Сохтори бозор, меъёр ва омилҳои муайянкунандаи он. 4.

Сарзамини Тоҷикистони имрӯза таъриху мадани-яти қадима дорад, ки осорҳои хаттӣ, санъат, меъморӣ, шаҳрсозй, ақидаҳои илмӣ ва анъанаҳои иҷтимоӣ исбо-ти он аст.

O‘zbekiston – suveren demokratik respublika. Davlatning «O‘zbekiston Respublikasi» va «O‘zbekiston» degan nomlari bir ma’noni anglatadi. O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi, 1-modda

Дар атрофи ин масъала фикрхои гуногун Ва хатто ба хам зид вучуд дошт ва кисман холо хам вучуд доранд. Баъзе муаллифон вучуд доштани чунин ахволро бо номи «точик» умуман инкор мекарданд.

Барои нигоҳ доштани қиматҳо одатан ҷадвалҳо истифода мешаванд. Имкониятҳои технологияҳои компютерӣ самаранокии истифодабарии ҷадвалҳоро якчанд маротиба зиёд менамоянд.

Дар баробари бо суръати бениҳоят баланд зиёд шудани миқдори компютерҳо, худи онҳо низ зуд мукаммал гардонида мешуданд.

Маданият дар раванди таърих қонунҳои рушди худро дорад, ки он падидаи иҷтимоӣ буда, хосияти зеҳнӣ (субъективӣ)-ро дорост.