Барои таҳлили ҳамаҷонибаи фаъолияти сиёсӣ мавриди омӯзиш қарор додани навъҳои он хеле аҳамиятнок мебошад. Навъбандии фаъолияти сиёсӣ аз рӯйи як қатор меъёрҳо амалӣ карда мешавад. 1.
Сарварӣ ҳамчун механизми таъсиррасонӣ ба оммаи мардум навъҳои мухталиф дорад. Гуногунрангии сарварӣ, пеш аз ҳама, аз табиати иҷтимоию сиёсии сарварон вобаста аст.
Ба ақидаи сиёсатшиноси рус К.С. Гаджиев демократияи Юнони қадим бо нишонаҳои асосии худ аз демократияи замони муосир тафовути ҷиддӣ дорад.
Ҳангоми муайян намудани сохтори сиёсатшиносӣ ба ду масъала диққат додан лозим аст: якум, сиёсатшиносӣ ҳамчун илм ва дуюм сиёсатшиносӣ ҳамчун фанни таълимӣ.
Олимону муҳаққиқон, пеш аз ҳама, элитаи кушода ва пӯшидаро аз ҳам фарқ менамоянд. Элитаи пӯшида ҳангоми ташаккулдиҳии худ меъёрҳои хеле вазнини интихоби аъзоёнро истифода менамояд.
Равандҳои сиёсӣ ба ду навъ тақсим мешаванд: равандҳои сиёсии дохилӣ ва хориҷӣ.
Дар давраи атиқа масъалаи ҷустуҷӯи шаклҳои беҳтарини идоракунии давлат ва ҷомеа доимо дар маркази диққати мутафаккирон қарор дошт.
Дар замони муосир дарки моҳияти сиёсат хеле душвор аст. Аслан, моҳияти онро мувофиқи мавқеи истифодашавиаш муайян менамоянд.
Таҳлили фаъолияти ҳизбҳои сиёсӣ нишон медиҳад, ки дар миёни онҳо доимо муносибатҳои мутақобила ба назар мерасанд. Инчунин, дар миёни ҳизбҳои сиёсӣ ва давлат низ муносибатҳои мухталиф дида мешаванд.
Пайдоиш ва рушду инкишофи ҳизбҳо ва системаҳои ҳизбӣ бо пайдоиши инқилобҳои буржуазӣ алоқамандии зич доранд.
Дар замони нав на танҳо ташаккули консепсияҳои шаҳрвандӣ идома дода мешаванд, балки аввалин маротиба консепсияҳои иҷтимоии сиёсат ба вуҷуд меоянд.
Дар илмҳои сиёсӣ таснифоти мухталифи режими сиёсиро мушоҳида намудан мумкин аст.
Таърих мисолҳои зиёдеро медонад, ки дар марҳилаҳои тақдирсози таърихӣ шахсиятҳое пайдо мешаванд, ки миллатҳо ва давлатҳоро аз нестшавӣ эмин медоранд.
Фаъолияти сиёсӣ, аз як ҷониб, яке аз шаклҳои фаъолияти ҷамъиятӣ ба шумор рафта, аз ҷониби дигар, амалҳои гуногуни субъектҳои сиёсат мебошад, ки бо ҳалли масъалаҳои сиёсӣ алоқамандӣ дорад.
Бояд гуфт, ки сиёсатшиносӣ ҳамчун илм дар ҷомеа як қатор вазифаҳои муайянро иҷро менамояд. Аммо аз миёни онҳо иҷроиши вазифаҳои зерин барои сиёсатшиносӣ хеле муҳим мебошанд: Вазифаи методологӣ.