Дар таҳқиқи режими сиёсӣ илмҳои сиёсии Ғарб таъсири ҷиддӣ расонидаанд.
Тақсими ҳокимият механизми асосии дар амал татбиқ намудани ҳама гуна ҳокимияти сиёсӣ ва ғайрисиёсӣ мебошад. Тақсими ҳокимият аз таркиби ҳокимият вобаста аст.
Пайдоиш ва рушду инкишофи ташкилот ва ҳаракатҳои ҷамъиятӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳанӯз аз охири солҳои 80-ум ва ибтидои солҳои 90-уми асри гузашта оғоз гардида буд.
Иштироки сиёсӣ шакли махсуси фаъолияти сиёсии одамон буда, яке аз воситаҳои муҳимтарини ҳимояи манфиатҳои онҳо ба шумор меравад.
Мафҳуми «сиёсат» дар таърихи тамаддуни башарият ҳамеша мавриди истифода ва баҳси ҳамагон қарор дошт.
Пайдоиш ва рушду инкишофи ҳизбҳо ва системаҳои ҳизбӣ бо пайдоиши инқилобҳои буржуазӣ алоқамандии зич доранд.
Дар илмҳои сиёсӣ таснифоти мухталифи режими сиёсиро мушоҳида намудан мумкин аст.
Оғози пайдоиши таълимоти сиёсӣ, консепсия ва назарияҳои сиёсӣ, аслан, бо пайдоиши давлат, ҳокимият ва сиёсат алоқамандии зич доранд ва рушду инкишофи онҳо таърихи тӯлониро дар бар мегирад.
Дар замони нав на танҳо ташаккули консепсияҳои шаҳрвандӣ идома дода мешаванд, балки аввалин маротиба консепсияҳои иҷтимоии сиёсат ба вуҷуд меоянд.
Ҷаҳонбинии дунявӣ.