Ба ақидаи сиёсатшиноси рус К.С. Гаджиев демократияи Юнони қадим бо нишонаҳои асосии худ аз демократияи замони муосир тафовути ҷиддӣ дорад.
Давлат ҳамчун институти марказии системаи сиёсӣ муносибатҳои миёни одамон, гурӯҳҳои иҷтимоӣ, синфҳо ва иттиҳодияҳои ҷамъиятиро танзим намуда, фаъолияти якҷояи онҳоро ташаккул дода, ба самти муа
Барои таҳлили ҳамаҷонибаи фаъолияти сиёсӣ мавриди омӯзиш қарор додани навъҳои он хеле аҳамиятнок мебошад. Навъбандии фаъолияти сиёсӣ аз рӯйи як қатор меъёрҳо амалӣ карда мешавад. 1.
Маълум аст, ки асри ХХ ба таърих чун асри пурфоҷиа ва зиддиятноктарин ворид гардидааст.
Ҳангоми муайян намудани сохтори сиёсатшиносӣ ба ду масъала диққат додан лозим аст: якум, сиёсатшиносӣ ҳамчун илм ва дуюм сиёсатшиносӣ ҳамчун фанни таълимӣ.
Сиёсат ҳамчун санъат на танҳо талабгори дониш аст, балки қобилияти ба созиш омадан ва истифодаи фиреби сиёсӣ, инчунин истеъдоди аз паси худ бурда тавонистани оммаи мардум, ояндабинӣ намудани ра
Давлати дунявӣ сохтори сиёсие мебошад, ки дар он дин аз сиёсат ҷудо карда шудааст. Яъне, дар давлати дунявӣ рӯҳониён наметавонанд дар ҳаёти сиёсӣ ширкат варзанд ва ҳизби динӣ таъсис диҳанд.
Бояд гуфт, ки сиёсатшиносӣ ҳамчун илм дар ҷомеа як қатор вазифаҳои муайянро иҷро менамояд. Аммо аз миёни онҳо иҷроиши вазифаҳои зерин барои сиёсатшиносӣ хеле муҳим мебошанд: Вазифаи методологӣ.
Дар адабиёти илмии муосир консепсияҳои мухталифи ҳокимият мавҷуданд. Масалан, консепсияҳои системавӣ ҳокимиятро таркиби системаи сиёсии ҷомеа муаррифӣ менамоянд.
Категорияҳои сиёсатшиносӣ дорои хусусиятҳои махсус буда, алоқаҳои мавҷудаи воқеияти сиёсиро инъикос менамоянд.
Таҳлили фаъолияти ҳизбҳои сиёсӣ нишон медиҳад, ки дар миёни онҳо доимо муносибатҳои мутақобила ба назар мерасанд. Инчунин, дар миёни ҳизбҳои сиёсӣ ва давлат низ муносибатҳои мухталиф дида мешаванд.
Ҳудуд, аҳолӣ ва ҳокимияти расмӣ унсурҳои асосии давлат дониста мешаванд: 1.Ҳудуд. Ҳар як давлат аз рӯйи ҳудуди худ аз давлатҳои дигар фарқ мекунад.
Бояд гуфт, ки сиёсат дар натиҷаи ба синфҳо ҷудо шудани ҷомеа ба вуҷуд омад, аммо илм бошад каме дертар.
Барои муайян намудани моҳияти ҳокимият ва муносибатҳои сиёсӣ доимо мафҳуми «ҳукмронӣ»-ро истифода менамоянд.
Фазои идеологии замони муосир ифодагари гуногунандешии сиёсӣ мебошад. Ин аст, ки дар ҷомеаи муосир дар як вақт назарияҳои мухталифи идеологӣ арзи ҳастӣ менамоянд.