Дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ зиёда аз 102 ҳазор коргарон, колхозчиён ва намояндагони зиёиёни ҷумҳурӣ барои корнамоияшон дар оқибгоҳ бо ордену медалҳои давлатӣ мукофотонида шудаанд.
Дар охирҳои асри XVIII ва ибтидои асри XIX қувват гирифтани зулму ситам ба пешрафти фарҳанги халқҳои Осиёи Миёна, аз ҷумла халқи тоҷик, таъсири манфӣ расонид.
Ташаккулёбии чаҳонбинии Аҳмади Дониш. Яке аз фозилтарин фарзандони Бухорои Шарифи асри XIX Аҳмад Махдуми Дониш, мулаққаб ба Аҳмади Калла (1826-1897) ба ҳисоб меравад.
Номи китоб: ТАЪРИХИ ХАЛҚИ ТОҶИК Муаллифон: Н. ҲОТАМОВ, Д. ДОВУДӢ, С. МУЛЛОҶОНОВ, М.
Масъалаи замин. Барои ҶХШ Бухоро муҳимтарин чорабинии иқтисодию иҷтимоӣ ин ҳалли масъалаи замин ва муайян намудани муносибат бо деҳқон ба ҳисоб мерафт.
Натиҷаи дигаргунсозиҳо. Солҳои 1929-1941 дар Тоҷикистон ба тамоми душвориҳо ва хатогиҳо нигоҳ накарда, дар соҳаҳои иҷтимоию иқтисодӣ ва фарҳангӣ муваффақиятҳои назаррас ба даст дароварда шуд.
Мавқеи отряди Помир нисбат ба Ҳокимияти Шӯравӣ.
Инқилоби якуми рус ва таъсири он ба кишвари Туркистон. Аввали асри ХХ барои Русия давраи нооромиҳои зиёд гардид.
Раванди ташаккулёбии халқҳо ҳодисаи тӯлонӣ буда, барои ба анҷом расидани он унсурҳои зиёде ба кор гирифта мешаванд.
Асрҳои XIV-XV дар қатори ҷангҳои зиёд фурсати мусоид барои бунёдкориву созандагӣ муҳаё омад. Темур ва ворисони ӯ барои бунёди биноҳои маъмурӣ ва маданӣ таваҷҷӯҳи хос зоҳир мекарданд.
Вазъи ҷаҳон. Вазъи ҷаҳон дар солҳои 50-80-ум хело мураккаб буд.
Андешаҳо оид ба макони Сомониён. Сомонхудот. Сомониён нахустин силсилаи маҳаллӣ буданд, ки пас аз суқути Бармакиён мавриди эътимоду пуштибонии халифаҳои аббосӣ гардиданд.
Зарурияти инқилоби фарҳангӣ.
Чораҳои зарурӣ барои пешгирии ҳаракати зиддишӯравӣ. Дар ҳудуде, ки ҷумҳурии мухтории Тоҷикистон бунёд гардид, ханӯз қувваҳои зиддишӯравӣ хеле зиёд буданд.
Пас аз барҳамхӯрии давлати Ғуриён сулолаи дигаре аз миёни мардуми кӯҳистони Ғур дар душвортарин лаҳзаҳои таърихи мардуми тоҷик, яъне замони ҳамлаи муғул давлатеро таъсис доданд, ки дар таърих бо номи