- Адабиёти тоҷик
- Асосҳои давлат ва ҳуқуқ
- Асосҳои туризм
- Биогеография
- Бонк ва бонкдори
- Гумрук
- Забони англисӣ
- Информатика
- Иншо ва мавзӯи озод
- Консепсияҳои табиатшиносии муосир
- Маркетинг
- Менеҷмент
- Микро ва Макро иқтисод
- Молия ва қарз
- Назарияи Иқтисод
- Омор
- Психология
- Саволҳо ва Ҷавобҳо
- Сиёсатшиносӣ
- Таърихи динҳо — Диншиносӣ
- Таърихи халқи Тоҷик
- Фалсафа
- Фархангшиносӣ
- Экология
- Демография
- Этика / Эстетика
- Биология
- Нуҷум
- Асосҳои Иқтисодиёт
- Баҳисобгирии бухгалтерӣ
- Ботаника
- Геополитика
- Иқтисоди миллӣ
- Мантиқ
- Метрология
- Низоъшиноси
- Сотсиология
- Типология
- Ҳуқуқи бонкӣ
- Ҳуқуқи иқтисодӣ ва молиявӣ
- Тестҳо
- ЭССЕ
Иртибот байни сахтафзорҳои гуногуни дохилкунӣ ва хориҷкунии иттилоот бо блоки системавии компютер тавассути слотҳои (портҳои) махсус, ки онҳоро бандар мегӯянд амалӣ мегардад.
Аксари олимони дунё бар он ақидаанд, ки фарҳанг ва тамаддуни мардуми Европа нисбат ба фарҳанг ва тамаддуни халқҳои Шарқ дертар ба вуҷуд омадааст.
Табиати иҷтимоии шуур. Дар ин ҷо мо акнун танҳо бо такя аз заминаҳои биологии ташаккули шуури одами наметавонем масъаларо равшан намоем.
Марҳилаи нави гузориш ва таҳқиқи масъалаи моҳият ва табиати дин баъди ба зинаи нави рушд баромадани диншиносии илмӣ (муқоисавӣ) оғоз меёбад.
Дар шароити режими демократӣ шаҳрвандони мамлакат сарчашмаи ҳокимият дониста мешаванд. Ҳокимияти давлатӣ аз ҷониби шаҳрвандон интихоб гардида, интихобот ба таври озоду шаффоф баргузор мешавад.
Вазифаи дарккунии назарияи иқтисодӣ — шахсе, ки илми иқтисодиро меомӯзад, ҷихатҳои асосии ҳаёти ҷамъиятиро (истеҳсолот, тақсимот, мубодила ва истеъмолотро) дарк мекунад.
Абуалӣ Ҳасан ибни Алӣ ибни Исҳоқи Тусӣ, ки бо номи Низомулмулк машҳур аст, соли 1017 дар деҳаи Радакони вилояти Тус ба дунё омадааст.
Нақшаи мавзӯъ: 1.Ақидаи забоншиносони асри XIX дар бораи инкишофи пайдарҳамии забонҳо 2. Ақидаи забоншиносони муосир дар бораи тағйир ёфтани навъи морфологии забонҳо 1.
Ҳар як фирма пеш аз оғоз кардани истеҳсолот бояд муайян намояд, ки ба кадом фоида ноил мегардад.
Аз ибтидои солҳои 90 – уми асри гузашта дар раванди гузариш аз хоҷагии нақшавии марказонидашуда ба иқтисоди бозорӣ дар ватани мо ислоҳоти қатъӣ гузаронида шудаанд.
Фалсафа ҳамчун шакли фаъолияти маънавӣ ба гузоришу таҳқиқ ва ҳалли муҳимтарин масъалаҳои ҷаҳонбинӣ нигаронида шуда, ҳадафи ниҳоийи он кор кардан ва ба танзим даровардани дониши мукаммал дар бор
Илмҳои ҳуқуқӣ (ҳамауқуқшиносӣ) ба низоми илмҳои ҷамъиятӣ дохил мешаванд. Онҳо аз дигар илмҳои ҷамъиятӣ бо объекти фаҳмиши худ фарқ менамоянд.
Ҳуқуқи иҷрои ҷазои ҷиноятӣ ҳамчун соҳаи мустақили ҳуқуқи Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз маҷмуи меъёрҳои умумӣ ҳатмии давлат иборат мебошад,ки аз ҷониби мақомоти олии қонунгузор қабул карда шуда, муносибатҳои
Бозор- воситаи мутақобилаи байни истеҳсолкунанда ва истеъмолкунандаи маҳсулот дар шакли хариду фурӯши мол мебошад.
Саволҳо барои худсанҷишии натиҷаҳои аз фанни Менеҷменти ташкилотМафҳуми ташкилотро аз нуқтаи назари муносибатҳои сохторӣ ва алоқаи байнишахси тавсиф намоед.