Мақолаҳои тоҷикӣ

Қонуни мазкур муносибатҳои ҳуқуқиро дар соҳаи фаъолияти оморӣ ба танзим дароварда, вазифаҳо, ҳуқуқу ӯҳдадориҳои мақомоти омори давлатӣ, инчунин тартиби ташкили, ҷамъоварӣ, коркард, истифода, паҳн ва ҳ

Мо таърифи умумии субъектони ҳуқуқро ба инобат гирифта ҳамаи шахсони дорои ҳуқуқу ӯҳдадориҳои мурофиаи ҷиноятӣ доштаро ҳамчун субъекти мурофиаи ҷиноятӣ этироф менамоем.

Халқи тоҷик баъди зиёда аз ҳазор сол аз нав соҳиби давлати мустақили миллӣ гардида, мақому манзалати хосса касб намуд. Барои миллат ин бахти нодир ва воқеаи хеле бузургу фараҳбахш ва ифтихор аст.

Related Articles Маълумот оиди программасозии объектона – нигаронидашуда Мафхуми программа дар компютер Этапхои коркарди программахо Забони программасозии DELPHI 7 Хулоса ва мустаҳкамкунии дарс Адаби

Бозор худ аз худ, бидуни сабаб ва шароитҳои муайяни таърихӣ бунёд ва густариш ёфта наметавонад. Таҷриба нишон медиҳад, ки инкишоф ва таҳаввули бозор таҳти шароит ва услубҳои мушаххас қарор мегиранд.

Мавҷудияти хоҷагии ҷаҳониро бе ҳамбастагии (интегратсия) байналхалқии иқтисодӣ тасаввур намудан ғайриимкон аст…Мавҷудияти хоҷагии ҷаҳониро бе ҳамбастагии (интегратсия) байналхалқии иқтисодӣ тас

Масеҳият дар ибтидо як равияи дини яҳудӣ буд. Вале аз охирҳои асри I сар карда, унсурҳои ғайрияҳудӣ ба миқдори зиёд ба общинаҳои масеҳӣ ворид гаштан гирифтанд.

Дар асрҳои XVI — XVIII ӯзбекҳои бодиянишин бо сардории Муҳаммад Шайбониҳои Мовароуннаҳри Марказӣ ва андаке баъдтар тамоми қисмати боқимондаи давлати Темуриёнро забт намуданд.

Идоракунии давлатӣ ва таъмини бехатарии иқтисодӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба фаъолияти ҳокимияти давлатӣ вобаста аст.

Созишномаи мусолиҳа гуфта, чунин расмияти маросими муфлисшавиро меноманд, ки дар давраи дилхоҳи баррасии парвандаи кори муфлисшавӣ аз ҷониби суди иқтисодӣ байни кредиторҳо ва қарздор бо роҳи бастани

Главная / Для Учащихся (Студентов, Школьников и Учителей) / Асосҳои давлат ва ҳуқуқ / Принсипҳои ҳуқуқи байналхалқӣ Принсипҳои ҳуқуқи байналхалқӣ гуфта асосҳо ва ғояҳои роҳбарикунадаи фаъолияти субъе

Дар илми ҳуқуқшиносӣ ду навъи низоми ҳуқуқиро фарқ менамоянд – низоми ҳуқуқии байналхалқӣ ва низоми ҳуқуқии дохилидавлатӣ.

Дар оғози баҳс оид ба ҷамъият бояд пеш аз ҳама ба баррасии истилоҳи «ҷомеа» ва баёни махсуси ин истилоҳ таваҷҷӯҳ намуд, зеро истилоҳи ҷомеа дар адабиёти иҷтимоии замони муосир ба сурати густурда ва ак

Яке аз масъалаҳои муҳими фалсафаи иҷтимоӣ ин ҷустуҷӯ ва муайян кардани қувваҳои ҳаракатдиҳандаи таърих, омилҳои ташаккули падидаҳои ҷамъиятӣ аст.

Савдо аз банди тақлиду пайравии назми гузаштагон берун рафта, ба муқобили мавзӯи диниву тасаввуфии адабиёти замонаш, ба муқобили ҷаҳолат ва таассуботи динӣ дар лирикааш оҳанги некбинона ва хушнудонае