Статьи

Гуногунии ҳамаи шаклҳои ташкилии мушоҳидаи оморӣ асосан ба ду тип ҷудо карда шудааст: ҳисобот ва тадқиқоти омории махсус (барӯйхатгирӣ, ҳисобгириҳои гуногуни яквақта ва тадқиқоти пурра ва нопурра) ва

Гулназар Келдӣ 20 сентябри соли1945 дар рустои Дардари ноҳияи Айнии вилояти Суғд ба дунё омадааст.

Гипертекст як навъ разметкаҳои ба он гузошташудае мебошад, ки ягон ҷойи матни мазкур ба ҳуҷҷатҳои дигар, расмҳо, файлҳо алоқаманд мебошад ҳангоми аз назар гузарондани гипертекст бар барномаи броузер,

Гарчанде тавассути экрани компютер қариб тамоми амалиёти заруриро анҷом додан мумкин бошад ҳам, вале ҳангоми хондани лексия, пешниҳод кардани маводи таълимӣ, маърӯзаи илмӣ, методӣ, лоиҳаҳои фармоишӣ ё

Гарчанде ки объекти тадқиқоти фархангшиносимаълум аст, лекин мавқеи он дар омӯзиши маданият на он қадар аён аст.

Все действия человека могут быть поделены на две категории: непроизвольные и произвольные.

Воситаҳои истеҳсолӣ ва захираҳои сармоягузорӣ, ки фирмаҳо дар раванди фаъолияти хоҷагидории худ истифода мекунанд фондҳои истеҳсолии корхонаҳоро ташкил медиҳад.

Вориси Исмоил писараш Аҳмад (907-914) ҳанӯз дар айёми ҳукумати падар ба баъзе вазифаҳои баланди давлатӣ мушарраф гардид. Аммо ӯ кифояту коршоямии падарро надошт.

Дар адабиёти кунунии иқтисодӣ оиди моҳият, хусусият, нақшу мақом ва алоқамандии сектори хусусию моликияти хусусӣ гуфтаҳои мухталифе вуҷуд доранд.

Дар адабиёти кунунии иқтисодӣ тақозо на дар шакли хаёлию назариявӣ, балки бо воситаи ҷадвал ё худ нақшаву каҷхата (графика)-ҳо тасвир карда мешавад.

Дар адабиёти муосири иқтисодӣ таҳти истеҳсолот ҷараёни муттасили ҳамгироӣ ва истифодаи захираҳои маҳдуди иқтисодӣ ва дар ин асос ба вуҷуд овардани неъматҳои иқтисодию ғай-рииқтисодӣ, хадамот ва қонеъ

Дар асоси омӯхтани таҷрибаи ҷаҳонӣ ва асосҳои қонунгузории гумрукӣ дар Тоҷикистон муайян намудем, ки ба пардохтҳои гумрукӣ: 1) боҷи гумрукӣ; 2) андоз аз арзиши иловашуда, ки ҳангоми воридоти мол ба қа

Дар асри тараққиёти илмӣ-техникӣ ҳамаи илмҳо, ҳамаи фапҳо ба ҳам алоқаманд мебошанд ва на ҳама вақт фарқияти куллиро дар байни онҳо дидан мумкин аст.

Дар асрҳои XI-XII  Туббат бо маъбадҳои буддоӣ саросар фаро гирифта шуд. Дар он маъбадҳо роҳибони зиёде-ба забони туббатӣ«лам»-ҳо зиндагӣ мекарданд.

Дар атрофи ин масъала фикрхои гуногун Ва хатто ба хам зид вучуд дошт ва кисман холо хам вучуд доранд. Баъзе муаллифон вучуд доштани чунин ахволро бо номи «точик» умуман инкор мекарданд.