Буд-набуд дар замонҳои қадим Луқмони Ҳаким ном як шахси донишманде буд.
Нақша: Муқаддима 1. Мухтасари тарҷумаи ҳоли шоир 2. Мероси адабии шоир 3. Хулоса Абӯабдуллоҳ Ҷаъфар бинни Муҳаммад Рӯдакӣ соли 858 дар деҳаи Панҷрӯди водии Зарафшон ба дунё омадааст.
Образ калимаи русӣ буда, маънои сурат, симо ва нақшро дорад.
Саидалӣ Вализода (10 октябри соли 1900, деҳаи Чуқураки ноҳияи Ховалинг, вилояти Кӯлоб, 12 декабри соли 1971, ш. Кӯлоб) Аз оилаи деҳқони камбағал. Пеш аз инқилоб чоряккор буд.
Ба сухан монад шеъри шуаро, Рӯдакиро суханаш талвиност2. Шоиронро хаву3 аҳсант4 мадеҳ5, Рӯдакиро хаву аҳсант ҳиҷост6. Шаҳиди Балхӣ (асри X) Киро Рӯдакӣ гуфта бошад мадеҳ Имоми7 фунуну8 суханвар бувад.
20-декабри соли 1945 дар шаҳри Кӯлоб таввалуд ёфта, дар ҳамон ҷой, соли 1976, Донишкадаи давлатии омӯзгории ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакиро ба итмом расондааст.
Афсона яке аз жанрҳои қадимии эҷодиёти даҳонакии халқи тоҷик ба ҳисоб меравад. Бисёр муҳаққиқони фолклоршинос пайдоиши жанри афсонаро ҳанӯз ба оғози ҷамъияти ибтидоӣ нисбат додаанд.
Сайидалӣ Маъмур 28 декабри соли1944 дар деҳаи Яккабоғи ноҳияи Истаравшан ба ҷаҳон омадааст.
Беморонро аз ҳар куҷо оварда, дар сари роҳи Абуалӣ менишониданд.
Донишманди олитаборе ба Ҳирот бор медиҳад. Дар маҷолиси муътабаре ба ӯ сухан медиҳанд. Эшон бо дард лаб боз мекунад: «Эй подшоҳи некуном ва эй қозии ақлислом!
Нақша: Муқаддима Мазмуни асосии шоирХулоса Мирсаид Миршакар соли 1912 дар деҳаи Синдеви собиқ ноҳияи Роштқалъаи Вилояти Автономии Бадахшони Кӯҳӣ ба дунё омадааст.
РОСТГУЙРО ҲАМЕША РОҲАТ ДАР ПЕШ ACTБинобар риояи ростӣ ҳамаи он зарҳоро шоҳ ба ман бахшид.
Ҳақназар Ғоиб 7 январи соли 1943 дар деҳаи Офтоблиқои ноҳияи Кӯлоб чашм ба олами ҳастӣ кушодааст.
Гулназар Келдӣ 20 сентябри соли1945 дар рустои Дардари ноҳияи Айнии вилояти Суғд ба дунё омадааст.
Муболиға яке аз санъатҳои маъмули адабиёти хаттӣ ва шифоҳист. Дар забони гуфтугӯӣ бештар истифода мешавад.