Таърихи динҳо — Диншиносӣ

         Аз рӯи ақидаҳои мавҷудаи олимон дар ҳазорсолаи сеюми пеш аз мелод қабилаҳои нимкӯчии эронинажод дар даштҳои шарқии дарёи Волга мезистаанд.

          Дини яҳудия аз динҳои миллиест, ки аз замонҳои қадимтарин то ба имрӯз бо тағйиротҳои кам омада расидааст.

Пайдоиши дини масеҳӣ аз худи ибтидо ба тариқагароии дини яҳудӣ вобаста аст. Дар дини яҳудияи асрҳои I-II таълимоту ривоятҳое марбут ба омадани маҳдии наҷотбахш мавҷуд буданд.

Баъд аз он, ки Эрон дар асри VII аз ҷониби арабҳо истило гардид, то миёнаҳои асри IX касе зардуштиёнро барои қабули ислом расман маҷбур накард, ҳарчанд фишор вуҷуд дошт.

Ҳиндуизм динест, ки он аз ҷараёну равияҳои зиёди гуногун иборат буд. Ва ин ҳолат вазъи ногувори ҷамъияти ба кастаҳо ҷудошудаи сокинони кишварро ифода мекард.

Дин яке аз шаклҳои шуури ҷамъиятӣ, яке аз намудҳои идеология мебошад. Идеология бошад дар ниҳояти кор инъикоси ҳастии моддии одамон ва таркиби иқтисодии ҷамъият мебошад. Ҳанӯз Ф.

а. Зиндагиномаи Муҳаммад. Асосгузори ин дини нав – ислом сокини Макка Муҳаммад ибни Абдулло буд.

Аз худи ибтидо 5 рукни  (сутуни) асосии ислом муайян гардиданд. Дар забони тоҷикӣ онҳоро «аркони ислом» ё «бинои мусулмонӣ» меноманд.

 Бо вуҷуди он ки ҳаракати ислоҳотталабии динӣ (реформатсия) дар кишварҳои Аврупо дар асри XVI ба католитсизм зарбаҳои  сахти ҳалокатовар зад, аммо онро шикаста натавонист.

Дар соли 1517 дар шаҳри Виттенберги Германия профессори илоҳиёти Университети он Мартин Лютер (1483-1540) пешниҳод кард, ки маҷлис ороста, дар он масъалаи индулгенсияҳо муҳокима карда шавад.

Дар шарқ ва ҷанубу шарқи Аврупо таълимоти масеҳии Юнону православӣ паҳн гардид. Юнониҳо, булғориҳо, сербу черногорҳо, аксари македониҳо, руминҳо то имрӯз дар мазҳаби православӣ қарор доранд.

а) Хулафои рошидин (632-661)           Баъд аз вафоти пайғамбар падарарӯси ӯ Абубакр (632-634) халифа, яъне ҷонишини ӯ интихоб гардид.

Ислом ба қатори он динҳои ҷаҳоние медарояд, ки онҳо китобҳои муқаддаси худро доранд ва пайравонашон «аҳлу-л-китоб» (яъне соҳиби китоби муқаддас ба монанди динҳои яҳудия ва масеҳият) номида мешаванд.