Мафҳуми ҳуқуқи гумрукӣ.
Барои фаъолияту мавҷудияти давлат маблағҳои зарурӣ лозиманд. Маҳз ба тауфайли маблағҳои гирдовардаи давлат мавқеу қувваи иқтисодиро соҳиб мегардад.
Шаҳрвандии Ҷумҳурии Тоҷикистон робитаи мустаҳками сиёсию ҳуқуқии шахс ва давлатро, ки дар ҳуқуқу вазифаҳои тарафаӣн ифода меёбанд, муаӣян менамояд.
Қонунияти ба вуҷудоии давлат ва ҳуқук дар таносуб аз омилҳои он умумияти эътирофшударо доро аст, ки мавҷудияти он дар ҳама халқу миллатҳо дар арафаи бунёди давлатдориашон мавҷуд аст.
Мавҷуд будани сарчашмаи алоҳидаи ҳуқуқ аз он далолат медиҳад, ки ин соҳаи мустақили ҳуқуқ аст.
Одамон аллакай дар давраҳои қадим арзиши фаҳмиши воқеияти муҳитро дарк намуда буданд. Масалан, дар мисриҳо ва шумериҳо шахсоне, ки навишта ва хонда метавонист қадр мешуданд.
Дар илми ҳуқуқшиносӣ ду навъи низоми ҳуқуқиро фарқ менамоянд – низоми ҳуқуқии байналхалқӣ ва низоми ҳуқуқии дохилидавлатӣ.
Мо таърифи умумии субъектони ҳуқуқро ба инобат гирифта ҳамаи шахсони дорои ҳуқуқу ӯҳдадориҳои мурофиаи ҷиноятӣ доштаро ҳамчун субъекти мурофиаи ҷиноятӣ этироф менамоем.
Меъёрҳои ҳуқиқи байналхалқиро аз рӯи якчанд асосҳо таснифот мекунанд. 1.Аз рӯи доираи амалкуниашон ба меъёри универсалӣ ва локалӣ тақсим мешаванд. 2.
Муносибатҳои ҳуқуқи кишоварзӣ гуфта он муносибатҳои ҷамъиятиро меноманд, ки бо меъёрҳои ҳуқуқи кишоварзӣ ба танзим дароварда шудаанд. Муносибатҳои ҳуқуқи кишоварзӣ ба худ хусусиятҳои хос доранд.
Қонуни мазкур асосҳои ба кор бурдани ҳуҷҷатҳои электронӣ, талаботи асосӣ ба ҳуҷҷатҳои электронӣ, инчунин ҳуқуқ, вазифаҳо ва масъулияти иштирокчиёни муносибатҳои ҳуқуқиро,(Қонун аз 26.12.
Ҳуқуқи иҷрои ҷазои ҷиноятӣ ҳамчун соҳаи ҳуқуқ дорои принсипҳои ба худ хос мебошад, ки ин принсипҳо дар конститутсия ва қонунгузории иҷрои ҷазои ҷиноятӣ муқарар шудаанд.
Вазъи ҳуқуқии хоҷагии ёрирасонӣ шахсӣ баъди омӯзишу таҳлилӣ тадқиқотҳои илмӣ[1] ва қонунгузорӣ[2] муайян гардидааст. Мафҳум ва қонунгузории хоҷагии ёрирасони шахсӣ.
Дар зери кодификацияи ҳуқуқи байналхалқӣ банизомдарори меъёрҳои ҳуқиқи байналхалқие, ки бо субъектони ҳуқиқи байналхалқи ба амал бароварда мешавад. фаҳмида мешавад.
Таърихи ташаккули ҳуқуқи инсон баъди омӯзишу таҳлилӣ тадқиқотҳои илмӣ[1] ва санадҳои таърихию ҳуқуқӣ[2] оварда шудааст. Пайдоиши ақидаҳо оид ба ҳуқуқи инсон дар таърихи ҷаҳон.