Мафҳуми ҳуқуқи кишоварзӣ. Ҳуқуқи кишоварзӣ яке аз соҳаҳои комплексии ҳуқуқ буда, дар низоми ҳуқуқӣ ҷои намоёнро ишғол менамояд.
Доир ба мафҳуми принсипҳои мурофиаи ҷиноятӣ се ақида мавҷуд аст: гурӯҳи якуми олимон андеша дорад, ки принсипҳо ин ғояҳои роҳбарикунандаанд ва таз ин лиҳоз муҳтоҷи аз ҷониби ҳуқуқ барқароркуниро надор
Вобаста ба соҳаҳои ҳуқуқ дар ҷамъият муносибатҳои ҳуқуқи конститутсионӣ, маъмурӣ, гражданӣ, меҳнатӣ, оилавӣ ва ғайра ҷудо мешаванд ва ҳар як соҳаи ҳуқуқ муносибатҳои ҳуқуқии алоҳидаро ба танзим медаро
Шаҳрвандии Ҷумҳурии Тоҷикистон робитаи мустаҳками сиёсию ҳуқуқии шахс ва давлатро, ки дар ҳуқуқу вазифаҳои тарафаӣн ифода меёбанд, муаӣян менамояд.
Барои фаъолияту мавҷудияти давлат маблағҳои зарурӣ лозиманд. Маҳз ба тауфайли маблағҳои гирдовардаи давлат мавқеу қувваи иқтисодиро соҳиб мегардад.
Шаклҳои давлат аз рӯи се унсур муайян карда мешавад: шакли идораи давлатӣ, сохтори давлатӣ ва режими сиёсӣ. Вобаста ба шакли идораи давлатӣ давлатҳо мешаванд: шакли идораи ҷумҳуриявӣ ва монархиявӣ.
Ҳуқуқи иҷрои ҷазои ҷиноятӣ ҳамчун соҳаи мустақили ҳуқуқи Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз маҷмуи меъёрҳои умумӣ ҳатмии давлат иборат мебошад,ки аз ҷониби мақомоти олии қонунгузор қабул карда шуда, муносибатҳои
Вазъи ҳуқуқии хоҷагии ёрирасонӣ шахсӣ баъди омӯзишу таҳлилӣ тадқиқотҳои илмӣ[1] ва қонунгузорӣ[2] муайян гардидааст. Мафҳум ва қонунгузории хоҷагии ёрирасони шахсӣ.
Муносибатҳои ҳуқуқи кишоварзӣ гуфта он муносибатҳои ҷамъиятиро меноманд, ки бо меъёрҳои ҳуқуқи кишоварзӣ ба танзим дароварда шудаанд. Муносибатҳои ҳуқуқи кишоварзӣ ба худ хусусиятҳои хос доранд.
Қонунияти ба вуҷудоии давлат ва ҳуқук дар таносуб аз омилҳои он умумияти эътирофшударо доро аст, ки мавҷудияти он дар ҳама халқу миллатҳо дар арафаи бунёди давлатдориашон мавҷуд аст.
Мавҷуд будани сарчашмаи алоҳидаи ҳуқуқ аз он далолат медиҳад, ки ин соҳаи мустақили ҳуқуқ аст.
Фаъолияти мақомоти таҳқиқ, тафтишот, суд оид ба тафтиш, баррасӣ ва ҳаллу фасли парвандаҳо хусусияти оммавӣ-ҳуқуқӣ дарад.
Андоз аз ҷумлаи чунин падидаҳои иҷтимоие ба ҳисоб меравад, ки пайдоишаш ба замони бавуҷудоии нахустин давлатҳо мувофиқ аст.
Меъёрҳои ҳуқиқи байналхалқиро аз рӯи якчанд асосҳо таснифот мекунанд. 1.Аз рӯи доираи амалкуниашон ба меъёри универсалӣ ва локалӣ тақсим мешаванд. 2.
Ҳуқуқи андози ҶТ дар низоми ҳуқуқи ҶТ ба сифати соҳаи мустақили ҳуқуқ баромад намуда муносибатҳои ҷамъиятиро ҳангоми муқаррар намудан, ҷамъ овардан, тағйир додан ва ё бекор кардани андозҳо ба танзим м