Чӣ тавре хонандагони арҷманд аз мутолиаи саволҳои пешин огоҳанд, байни иқтисоддон на танҳо нисбати субъекту объект, предмету метод, давраю зинаҳои рушд, балки вазифаю мақсад ва мақоми назарияи иқтисод
Эҳё ва густариши рақобат аз давраи ташаккули истеҳсо-лоти молӣ оғоз меёбад.
Бозор худ аз худ, бидуни сабаб ва шароитҳои муайяни таърихӣ бунёд ва густариш ёфта наметавонад. Таҷриба нишон медиҳад, ки инкишоф ва таҳаввули бозор таҳти шароит ва услубҳои мушаххас қарор мегиранд.
Тақозо ҳамчун дархост ва эҳтиёҷоти истеъмолгарон, ки дорои нерӯ ва қобилияти харидорианд сурат мегирад.
Фаъолияти савдо бо воситаи тиҷорат ба роҳ монда мешавад. Тиҷорат (Тичорат) чист?
Эътидолӣ ва чандирии тақозою арза бидуни назардошти таҳлили назарияи манфиатнокӣ, муомилаи истеъмолӣ ва назарияи интихоби истеъмолӣ имконнопазир аст (39,51-57; 18,77-80).
Афкори иқтисодии ниёгон, бино ба қисматҳои тақдир, бурдбориҳову нокомиҳои таърих, аз ҷониби ягон мутафаккирони гузашта мавриди таҳлил қарор нагирифта буд.
Ширкатҳои аудиторӣ (аудитӣ) (аз калимаи англисии auditor-ревизор муфаттиш, назоратчӣ, ноиб…) барои ревизия кардани фаъолияти хоҷагию молиявии ширкатҳову хоҷагиҳо, муайян кардани қобилият ва имк
Дар назди ҳар як истеҳсолот, новобаста ба сохтор (низом)-ҳои иқтисодӣ, масъалаҳои умумие меистанд, ки бидуни ҳал ва ба инобат нагирифтани онҳо рушду камоли ҷомеаро таъмин кардан имконнопазир мегардад.
Ба сифати шакли классикии зерсохти бозор, савдо низ дохил карда мешавад. Савдо чист?
Таблиғ — аз калимаи юнонии reklamo — фарёд, нидо кардан ё худ бонг, ҷеғ задан гирифта шудааст.
Илми иқтисод, алалхусус назарияи иқтисод дар ҷараёни эҳё, инкишоф ва таҳаввули худ, давраву зинаҳои тулонии таърихро аз сар гузаронидааст. Падидаҳову андешаҳои нахустини он (ниг. мав.
Чӣ тавре аз таҳлили мавзӯъҳои гузашта бармеояд, бозор аз ҷиҳати сохт ва мазмуни ботинӣ худ аз худ арзи вуҷуд дошта наметавонад.
Нақша: Мафҳуми молия.Манбаҳои молиявӣ.Вазифаҳои молия.
Иқтисоди ҷаҳонӣ (хоҷагии ҷаҳонӣ) натиҷаи инкишофи дуру дарози таърихии инсоният мебошад, ки ҳамчун як низоми бутун дар оғози асри XIX ба вуҷуд омадааст.